Na kilka dni przed wyczekiwaną przez wielu premierą gry Diablo III przypominamy zaskakująco rozbudowane fabularne tło towarzyszące poprzednim odsłonom tej słynnej serii.

Konflikt pomiędzy Wysokimi Niebiosami a Płonącym Piekłem jest wieczny. Przez eony każdy atak zawsze spotykał się z kontruderzeniem, a tysiące aniołów i demonów traciły życie w toku działań wojennych. Żadna ze stron nie była w stanie uzyskać przewagi. Inarius, brat Tyraela i doradca Najwyższej Rady Archaniołów, zmęczony ciągłym planowaniem ataków i obrony zapragnął zmiany. Niestety, pozostali członkowie rady nie chcieli przyjąć do wiadomości bezsensowności tych poczynań, więc Inarius zebrał pod swymi skrzydłami osobników z obydwu stron barykady, którzy myśleli podobnie, i powiódł ich wszystkich jak najdalej od wojennej zawieruchy. Ukradł przy tym Kamień Świata i za jego pomocą utworzył niewidoczną dla Piekła i Nieba krainę znaną jako Sanktuarium – miejsce, w którym zbuntowane anioły i demony mogły istnieć w pokoju.

Najmłodszy z trzech braci, znanych jako Prime Evils (Główne Zła) – odpowiedzialny za zniewolenie ludzkości, jako główny oręż wykorzystuje strach swojej ofiary. Został pokonany w podziemiach Tristram (Diablo), ale udało mu się opętać bohatera, który tego dokonał. Posłużył się nim, by wrócić do swojej postaci i uwolnić braci. Drugą porażkę poniósł w Piekle, z rąk bezimiennego herosa (Diablo II).

Wkrótce Inarius zakochał się w demonicy imieniem Lilith, a owocem ich miłości była rasa pierwszych ludzi, zwana Nephalem. Inarius postrzegał swoje dzieci jako obrzydliwości i chciał się ich pozbyć, Lilith zaś dostrzegła w nich potencjał i zapragnęła wykorzystać drzemiącą w nich moc do własnych celów. W toku swych niecnych działań wymordowała większość aniołów i demonów, za co Inarius wygnał ją do Pustki. Niestety, nie był w stanie w pełni zlikwidować Nephalem, wykorzystał więc Kamień Świata, by pochłonąć i ograniczyć ich moc.

Sanktuarium jednak nie zostało pozostawione samemu sobie. Piekło w końcu dowiedziało się o jego istnieniu, a bracia szybko zrozumieli strategiczne znaczenie przejęcia władzy nad tą krainą. Nie chcąc zaalarmować Niebios, Mefisto zdecydował się na subtelne działania – wysłał do Sanktuarium swego syna, Luciona. Ten założył kult, który powoli przekonywał ludzkość do opowiedzenia się po stronie Piekieł. Inarius zorientował się w sytuacji i postanowił temu zaradzić, tworząc własną sektę – Katedrę Światła, która nauczała dobroci i światłości. W ten sposób rozpoczęła się zakulisowa gra o zdobycie władzy nad światem ludzi.

Najstarszy brat – jako broń wykorzystuje drzemiącą w ofierze nienawiść. Uważany jest za najgorszego z całej trójki. Został schwytany przed bractwo Horadrimów niedaleko Lut Gholein, po czym przeniesiono go do Kurast i uwięziono w Kamieniu Dusz, ukrytym głęboko pod świątynią w Travincal. Jego wpływy szybko przekabaciły strzegących Kamienia ludzi, ale zanim zdołał wydostać się z podziemi, został zgładzony (Diablo II).

Trzej bracia nie zamierzali odpuścić Sanktuarium i postanowili wpłynąć na ten świat bezpośrednio. Upadły anioł Izual przekazał Diablo i jego braciom informacje na temat Kamieni Dusz i tego, jak można na nie oddziaływać. Trójka udawała więc, że zamierza spowolnić piekielne działania w Wielkim Konflikcie, co wywołało niezadowolenie u młodszego rodzeństwa – czwórki potężnych demonów będących drugą siłą w Piekle. Duriel, Andariel, Belial i Azmodan po wielkiej wojnie domowej wygnali starszych braci z piekielnych czeluści, skazując ich na błąkanie się po Sanktuarium w formie złych dusz (tzw. Mroczne Wygnanie). Niebiosa spostrzegły to jako szansę uwięzienia esencji Zła w trzech Kamieniach Dusz, czerpiących moc z samego Kamienia Świata.

Trójka stopniowo niszczyła świat ludzi, żywiąc się ich duszami i żerując na strachu, a namaszczone przez archaniołów Bractwo Horadrimów stąpało jej po piętach. Mefisto został schwytany jako pierwszy i uwięziony pod Świątynią Światła w odległym Kurast. Baal podczas walki z Horadrimami na pustyni Aranoch zniszczył Kamień Duszy mający stać się jego więzieniem. Wielki mag Tal Rascha poświęcił swe istnienie, zostając żywym naczyniem dla mrocznej duszy Pana Zniszczenia, i dał się zamknąć w grobowcu, by przez stulecia walczyć z wielokrotnie silniejszym przeciwnikiem. Diablo zaś został pokonany na ziemiach zachodnich, a jego Kamień Duszy schowany głęboko w podziemiach pod miasteczkiem Tristram.

Horadrimowie myśleli, że walka dobiegła końca. Trzej bracia jednak dopiero rozpoczęli wcielanie swego planu w życie. Uwięzieni w Kamieniach Dusz stopniowo sprawdzali ich wytrzymałość i nauczyli się wypaczać ich naturę. Mefisto uwolnił się jako pierwszy, by zawładnąć całym Wschodem. Tutaj miały miejsce wydarzenia znane z pierwszej części gry. Wokół klasztoru, pod którym ukryto Kamień Duszy Diablo, powstało miasteczko Tristram, a drzemiące głęboko Zło z czasem zostało zapomniane. Król Leoric przejął klasztor i zamienił go w swoją siedzibę. Potrafiący naginać granice swego więzienia Pan Terroru nawiedził umysł prawej ręki króla – arcybiskupa Lazarusa, zamieniając go w swego wiernego sługę. Diablo opętał króla Leorica i użył jego rycerzy do opanowania krainy, a ze snów królewskiego syna stworzył armię przerażający kreatur krążących pod Tristram. Aiden – pierworodny Leorica i wprawny wojownik – wkroczył do tego strasznego miejsca, pokonując piekielną armię i omamionych przez Zło ludzi, a na koniec udało mu się zgładzić samego Diablo. Była to jednak kolejna część planu. Pan Terroru opętał herosa, który miał ocalić ludzkość.

Jedyny z demonicznych braci, któremu początkowo udało się umknąć ścigającemu go bohaterowi. Zdołał zebrać potężną armię potworów, z którą napadł barbarzyńską Północ, zniszczył tamtejszą stolicę Sescheron, po czym otoczył miasto Harrogath. Zanim udało mu się wykorzystać do złych celów Kamień Świata, został pokonany przez bezimiennego podróżnika (dodatek Diablo II: Lord of Destruction).

Dalszy ciąg historii poznaliśmy w Diablo II. Mroczny Wędrowiec (czyli Pan Terroru w osobie opętanego Aidena) zmierzał na Wschód w towarzystwie niechętnego pomocnika, chłopa imieniem Marius. Nowy bohater śledził tę dwójkę przez trzy krainy Sanktuarium – sile herosa uległa demonica Andariel, następnie pokonany został Duriel, Pan Bólu (którego odnaleziono w grobowcu Tal Raschy zamiast Baala – ten umknął uwolniony wcześniej przez swego brata), a pod koniec prowadzona przez gracza postać zwyciężyła Mefista, strzegącego otwartej wcześniej Piekielnej Bramy, w której znikł Diablo. Pan Terroru w końcu stanął oko w oko z bohaterem i jako drugi z Trójki musiał uznać jego wyższość. Pozostał trzeci brat, Pan Zniszczenia.

Ostatni żyjący Horadrim – posiada ogromną wiedzę o Sanktuarium, wierzeniach ludzi i pradawnych legendach. Potrafi zidentyfikować każdy magiczny przedmiot, służy graczowi jako towarzysz i doradca, zlecając wiele istotnych zadań. Był świadkiem najważniejszych wydarzeń ze wszystkich części gry. Jest szwagrem Aidena (wojownika, który pokonał Diablo/Mrocznego Wędrowca) i bratem wiedźmy Adrii.

Ukryty na północy Baal zdołał zebrać pokaźną armię i poważnie zagrozić świętej górze Arreat, we wnętrzu której ukryty był Kamień Świata. Demon został pokonany, ale potężny artefakt, dzięki któremu powstało Sanktuarium, przejął złe moce Pana Zniszczenia, co z kolei wymusiło na Tyraelu podjęcie strasznej decyzji. Nie posiadając wiedzy o możliwych konsekwencjach, archanioł zniszczył Kamień Świata. W ten sposób wypełniło się podstawowe założenie planu trzech braci – znikła bariera odgradzająca Sanktuarium od Niebios i Piekieł, a zdolność Kamieni Dusz do więzienia esencji zła została zlikwidowana.

Członek anielskiej Rady Angiris. Początkowo chciał zniszczyć ludzkość i całe Sankturaium (postrzegając je jako owoc zakazanej miłości i połączenia czystej krwi Anioła z brudną krwią Demonicy), jednak z czasem zmienił zdanie i odkrył, że w tych istotach drzemie potencjał, który warto ocalić. Stworzył Kamienie Dusz, a także bractwo Horadrimów mające chronić świat ludzi przed Złem. Odpowiedzialny za zniszczenie Kamienia w finale gry.