James Bond (Agent 007) – postać fikcyjna agenta Jej królewskiej Mości, w służbie brytyjskiego wywiadu wojskowego – MI6, stworzona przez pisarza Iana Fleminga. Bond jest protagonistą w wielu powieściach i opowiadaniach Fleminga, po śmierci autora dalsze przygody Bonda opisywali Kingsley Amis, John Gardner, Raymond Benson, Sebastian Faulks, Jeffery Deaver i William Boyd

W 2012 roku James Bond w specjalnie przygotowanym filmie eskortował Królową Elżbietę II na stadion w Londynie z jej pałacu w celu otwarcia igrzysk olimpijskich 2012. Królowa po raz pierwszy w historii zgodziła się zagrać samą siebie w filmie. Rolę Jamesa Bonda zagrał Daniel Craig.

James Bond najbardziej znany jest z serii filmów o nim. Do 2012 powstało 23 oficjalnych (wytwórni EON Productions) i 3 niezależne filmy. W postać Jamesa Bonda wcielali się następujący aktorzy:

produkcje oficjalne:

• Sean Connery – 1962-1967, 1971 (6 filmów)
• George Lazenby – 1969 (1 film)
• Roger Moore – 1973-1985 (7 filmów)
• Timothy Dalton – 1987-1989 (2 filmy)
• Pierce Brosnan – 1995-2002 (4 filmy)
• Daniel Craig – od 2006 (3 filmy)

Komandor porucznik James Bond, jak dowiadujemy się z 23 części przygód - "Skyfall", urodził się w Szkocji, w tytułowej posiadłości Skyfall. Zawodowo jest tajnym agentem (żołnierzem wywiadu) 007 (podwójne zero ma oznaczać licencję na zabijanie w MI6). Jest przystojnym, inteligentnym i wszechstronnie wykształconym – zna się właściwie na wszystkim – światowcem w nieokreślonym wieku. Ma nienaganne maniery, a edukację pobierał w Cambridge. Nosi eleganckie garnitury, jeździ supersamochodami. Jego ulubionym drinkiem jest martini - wstrząśnięte, nie zmieszane. Uwielbia towarzystwo pięknych kobiet, ale pozostaje w stanie wolnym (raz był żonaty).

W żadnym z filmów nie pojawia się wiele informacji biograficznych, lecz można je odnaleźć w książkach. Rodzicami Bonda byli Szkot Andrew Bond i Szwajcarka Monique Delacroix (narodowości te odnajdujemy w powieści Żyje się tylko dwa razy), co zostało także wspomniane w filmie "Skyfall". Fleming pisząc o szkockim pochodzeniu agenta, inspirował się Seanem Connerym, również Szkotem, odtwórcą roli Bonda w pierwszych filmach, tymczasem imię i nazwisko matki 007 pisarz zaczerpnął od pewnej Szwajcarki, z którą był zaręczony. W swej fikcyjnej biografii Bonda John Pearson ustalił datę jego urodzenia na 11 listopada (rocznica zakończenia I wojny światowej) 1920 r., jednak w żadnej z książek nie ma na to dowodu. Fleming inspirował się rzeczywistym szpiegiem, Serbem Dušanem Popovem, podwójnym agentem zarówno brytyjskim, jak i niemieckim, znanym również z charakteru playboya.

Z okazji wejścia na ekrany 21. części bondowskiego cyklu, Casino Royale, stworzono nową, oficjalną biografię agenta 007. Jest ona dostępna na stronie internetowej filmu. Wiele spośród jej elementów jest zbieżnych z literacką historią Bonda określoną przez Iana Fleminga, lecz wprowadzono także wiele zmian.

Nowa, obecna data urodzenia Jamesa Bonda – to 13 kwietnia 1968. Dzień i miesiąc symbolizują premierę książki Casino Royale w 1953, rok jest zaś zgodny z rokiem urodzenia Daniela Craiga.

Bond w obecnej wersji przychodzi na świat w Berlinie Zachodnim. Jego rodzice, Andrew i Monique, giną w wypadku podczas wspinaczki. Wychowuje się więc w hrabstwie Kent pod okiem cioci Charmain.

Podobnie jak napisał Fleming, Bond zostaje wyrzucony z Eton College i uczęszcza do szkoły ukończonej przez jego ojca – Fettes College. W tym samym czasie, w ramach programu wymiany, pobiera też nauki na Uniwersytecie Genewskim. Po ukończeniu Fettes wstępuje do Royal Navy i uczy się w Britannia Royal Navy College w wieku 17 lat.

Nowa biografia odsłania kulisy służby wojskowej Bonda. Dołącza on do Special Boat Service, gdzie otrzymuje rangę komandora, a następnie zostaje przydzielony do jednostki sił specjalnych 030 Special Forces Unit (nawiązanie do 30 Assault Unit, o czym pisał Fleming). Bond służy potajemnie w Iraku, Somalii, Iranie, Libii oraz aktywnie w Bośni. Następnie zostaje rekrutowany do RNR Defence Intelligence Group. W tym czasie uczęszcza na kursy specjalistyczne organizowane przez Cambridge i Oxford, wypracowując sobie dyplom z języków orientalnych w Cambridge. Wsławia się biegłą znajomością języków – francuskiego, niemieckiego i włoskiego – oraz dość poprawnym pisaniem w językach: greckim, hiszpańskim, chińskim i japońskim w czasie, gdy wstępuje do MI6.

Służy w Royal Navy w wieku od 17 do 31 lat, do MI6 wstępuje mając 32 lata, a w wieku 38 lat, w roku 2006, otrzymuje status 00.

Co ciekawe, zostaje opisany jako jedna z osób poszukujących broni masowego rażenia w Bagdadzie i okolicach na niedługo przed inwazją na Irak. Z jego końcowego raportu wynika, że on i jego zespół niczego nie znaleźli. Jest później rozdrażniony, gdy dowiaduje się, że raport ten został zatuszowany przez kierownictwo w Londynie i Waszyngtonie.

Ian Fleming stworzył brytyjskiego szpiega w lutym 1952, podczas wakacji w swej jamajskiej posiadłości nazywanej Goldeneye. Nazwisko agenta 007 zapożyczył od amerykańskiego ornitologa Jamesa Bonda, autora książki Birds of the West Indies (Ptaki Indii Zachodnich), którą posługiwał się – jako ornitolog-hobbysta – podczas pobytu na Jamajce. Wyjaśnił później żonie prawdziwego Bonda, że „uderzyło mnie, że to krótkie, nieromantyczne, anglo-saksońskie i do tego bardzo męskie nazwisko było tym, czego potrzebowałem”. Zbitka „James Bond” była na tyle krótka i dźwięczna, że dawała się łatwo wymówić w każdym języku.

Po napisaniu powieści zatytułowanej później Casino Royale Fleming dał rękopis do przeczytania przyjacielowi, poecie i swemu późniejszemu wydawcy, Williamowi Plomerowi. Tekst spodobał się mu na tyle, że przekazał go innemu wydawcy – Jonathanowi Cape’owi, który pomimo pewnych zastrzeżeń zdecydował się na publikację, również ze względu na sentyment, jakim darzył starszego brata Iana, Petera, znanego pisarza powieści przygodowych i podróżniczych.

28 maja 2008, w setną rocznicę urodzin Iana Fleminga, odbyła się premiera nowej książki o przygodach agenta 007 zatytułowanej Piekło poczeka. Jej autorem jest Sebastian Faulks.

Niezależnie od wytwórni EON powstały 3 filmy o Jamesie Bondzie: pierwsze, telewizyjne Casino Royale (1954), gdzie grał Barry Nelson, parodia Casino Royale (1967) z Davidem Nivenem i Never Say Never Again (Nigdy nie mów nigdy) z roku 1983, remake Operacji Piorun, gdzie pojawił się Sean Connery.

Serie książek i filmów o Jamesie Bondzie obfitują w wiele ciekawych postaci, będących sprzymierzeńcami lub przeciwnikami głównego bohatera. Zwierzchnicy 007 i pozostali oficerowie brytyjskiego wywiadu są zwykle określani pojedynczymi literami, jak choćby M czy Q. W powieściach Bond ma dwie sekretarki, Loelię Ponsonby i Mary Goodnight, których role i kwestie w filmach przejęła sekretarka M, Panna Moneypenny. Bond pracuje czasem ze swym przyjacielem z CIA, Felixem Leiterem. W filmach Leiter pojawia się regularnie w produkcjach z udziałem Seana Connery’ego, w jednej z Rogerem Moore’em i obu z Timothym Daltonem. Był jednak tylko dwukrotnie grany przez tego samego aktora. Po nieobecności w filmach z Pierce’em Brosnanem w roli głównej, Leiter powraca w Casino Royale z Danielem Craigiem.

Kobiety, zwłaszcza w filmach, mają nieraz dwuznaczne imiona, prowadzące do nieśmiałych żartów, np. „Pussy Galore” (Goldfinger, imię i nazwisko postaci zaczerpnięto z postaci kobiety, prowadzącej w latach 50. dom publiczny w Nowym Jorku), „Plenty O’Toole” (Diamenty są wieczne), „Mary Goodnight” (Człowiek ze złotym pistoletem), „Dr Christmas Jones” (Świat to za mało) czy „Xenia Onatopp” (GoldenEye, kobiecy czarny charakter, którą podnieca duszenie mężczyzn udami).

Zarówno w treści powieści, jak i w fabule filmów, pojawia się jedynie niewielka grupka powtarzających się postaci.