Julian Alfred Pankratz wicehrabia de Lettenhove, znany jako Jaskier - poeta, trubadur, bard oraz najbliższy przyjaciel wiedźmina Geralta.

Grywał między innymi na dworach królów Niedamira, Vizimira i Venzlava, jest przyjacielem króla Ethaina z Cidaris (władca bardzo ceni sobie jego ballady). Jaskier jest synem hrabiny de Lettenhove, ma kuzyna Ferranta de Lettenhove (syna brata jego ojca). W czasie głównej akcji sagi ma niespełna czterdzieści lat. Studiował przez cztery lata truwerstwo i poezję na Akademii Oxenfurckiej (podczas studiów zdobył opinię lenia, hulaki i idioty), a następnie został tam wykładowcą (gdy ukończył egzaminy z wynikiem celującym) i uczył studentów przez rok, po czym wyruszył w świat. Prócz muzyki Jaskier jest też informatorem tajnych służb Redanii i Temerii. W dalszym ciągu jednak zdarza mu się przyjeżdżać do Oxenfurtu i dawać gościnne wykłady. W ciągu kilku lat zdobył sławę, która obiegła cały świat i zyskał opinie jednego z lepszych minstreli w krajach północnych, a dwiema z najbardziej znanych z jego ballad są Ballada o Lwiątku z Cintry oraz Próżne zabiegi. Inną opinię na jaką sobie zapracował, to opinia największego kobieciarza na świecie, a jego urokom uległa nawet Anna Henrietta - władczyni Toussaint. W trakcie podróży z Geraltem, Jaskier zaczął pisać memuary pt. Pół wieku poezji (początkowo nazwa brzmiała Pięćdziesiąt lat poezji).

Jest wiernym kompanem, dobrym przyjacielem i na swój sposób odważnym człowiekiem.

Jaskier to niezwykle przystojny blondyn o wielkiej ogładzie. Kiedy zapuścił włosy do ramion, zdarzało się, że był brany za elfa. Nosi charakterystyczny kapelusik z piórkiem. Ubierał się modnie i krzykliwie.