Pisarka nieco miesza fakty powyższym cytatem. Są trzej aniołowie o podobnym imieniu. O Abaddonie już pisałem. Abbadona to upadły anioł, serafin, niegdyś wierny towarzysz Abdiela. W pieśni XXI Mesjady Klopstocka, Abbadona żałuje, że przyłączył się do buntu, i zwany jest "aniołem pokutującym". Trzeba jednak zaznaczyć, że zgodnie z doktryną chrześcijańską, upadły anioł nie odczuwa skruchy - starczy, że raz zgrzeszył, a staje się zatwardziały w złu, i jego umysł już na zawsze jest zwrócony ku ciemnej stronie bytu. Abbaton to natomiast imię Boga lub świętego anioła, używane w zaklęciach Salomonowych do przywoływania demonów. Słowo to oznacza śmierć, i w tym sensie Abbaton jest utożsamiany z aniołem śmierci; pełni on także funkcję strażnika w piekle. Trzy podobne imiona, a to istotna różnica. Wiem, że Maja jest obeznana w tematyce anielskiej. Miałem okazję się z nią spotkać w 2006 roku w Poznaniu, na słynnym Pyrkonie... Pełen szacun...

Frey wrócił do żywych. Był żywym trupem, ale żył... Tymczasem  Jaldabaot stracił władzę, odsunął się od Boga, przestał być wiernym rycerzem Pana. Władzę w Niebie przejmują archaniołowie: Gabriel, Michał, Rafał i Razjel...

Sytuacje skomplikowała się, gdy Lucyfer (zwany też pogardliwie Lampką) zbuntował się przeciw Bogu. Sytuacja ta wywołała bratobójczą walkę w Niebie, która skutkowała wygnaniem z Królestwa 1/3 części aniołów w tym: Lucyfera, Samaela (który wyleciał też z Piekła za sadyzm) i Kamael- niegdyś Rycerz Miecza.

Po wielu latach archaniołowie zawiązali spisek z Lucyferem i jego bandą. Pan odszedł, a trony Gabriela i Lucyfera zachwiałyby się bardzo szybko. Anarchia byłaby nie unikniona. Do spisku mógł dołączyć jedynie Daimon, bo jako anioł zniszczenia dysponował mieczem Pańskim, który miał moc burzenia światów.

U Mai Lidii Kossakowskiej najwybitniejszym, a zarazem najbardziej znanym magiem jest archanioł Razjel. Nazywany jest on również Tajemnicą Boga lub Archaniołem Tajemnic. Jest autorem legendarnej „Księgi Tajemnic”, która zawiera „całą mądrość ziemską i niebiańską”. Zgodnie z tradycją Razjel miał ofiarować ją Adamowi. Później miała przechodzić z rąk do rąk trafiając  do Hanocha, Noego i Salomona. Kilkakrotnie usiłowano dopuścić się kradzieży tego bezcennego dzieła (w tym również jak głosi legenda próbowali dokonać tego aniołowie). Legenda nie mówi co się stało z Księgą później. W „Siewcy Wiatru” wraca do właściciela, ale po kolei.

Trzeba powiedzieć, że Razjel w „Siewcy Wiatru” jest jednym z czterech archaniołów dzierżących absolutną władzę w Królestwie. To jemu jako Władcy Magów Bóg miał powierzyć najskrytsze tajemnice. Budzi to zrozumiałą zazdrość wielu aniołów, w tym również Gabriela.

To on jest właścicielem tzw. „Księgi Razjela”- w tradycji rabinistycznej jest to tajemna księga zawierająca całą mądrość ziemską i niebiańską, o czym już mówiłem. Choć legenda mówi, że napisał ją archanioł Razjel autorstwo przypisywane jest również Izaakowi Ślepemu czy Eleazarowi z Wormacji- kabalistą. Księga ginie bezpowrotnie po śmierci Salomona.

Mało tego, w Królestwie intryga goniła intrygę. Skradziona została Księga Tajemnic- ważny strategiczny wolumin, którego opiekunem miał być Razjel- Książę Tajemnic.

W powieści „Siewca Wiatru” Kossakowska wymyśla całą intrygę. Razjel zostaje ogłuszony bardzo mocnym zaklęciem magicznym (czarna magia), a księga zostaje skradziona.

Wywiad donosi, że odpowiedzialnym za kradzież Księgi jest Teratel (Jeratel) anioł chóru panowań, "upowszechniający oświatę, cywilizację i woli nosić”. Jego aniołem pokrewnym jest Hepe. Kossakowska czyni go anarchistą.

Rewelacje Zofiela- „Szpiega Bożego”, władcy Planety Saturn, według legendy doradzał on Noemu, w powieści jako as wywiadu doprowadziły do wysłanie po Księgę „sprzymierzonych oddziałów komandosów: Herap Serapiel (Kruków) z Głębi i Komanda Szeol (Synów Gehenny) z Królestwa.

Kossakowska wyjaśnia, że Herap Serapiel to „kruki śmierci”, w kabale sefira była przeciwna do Necah. W okultyzmie była to jednostka wroga bogu dowodzona przez Baala Chanana. W powieści jest to jednostka specjalna Głębi. 

W Królestwie odpowiednikiem Harap Serapel było komando Szeol, elitarna jednostka w szeregach Zastępów. Nienawiść panująca między Szeolitami i Krukami stała się wręcz przysłowiowa. Posiadacz emblematu lub co gorsza tatuażu Kruków - czarnego ptaka siedzącego na trupiej czaszce - nie mógł liczyć na litość Szeolitów zwanych też Synami Gehenny. Z drugiej strony Baal Chanan wyznaczył specjalną nagrodę za dziesięć plakietek z odznaką komanda Szeol - uskrzydlonym mieczem wbitym między litery SG. Jeszcze lepiej płacił za dziesięć płatów skóry z tatuażem, bo wszyscy Szeolici nosili swój emblemat wykłuty na prawej łopatce.

Dowódcą komanda Szeol jest Alimon. Według tzw. zaklęć mojżeszowych jest to anioł strzegący przed ranami postrzałowymi i cięciami. W powieści to dowódca Komanda Szeol. Aniołowie Reiwtip i Tafti są według szóstej i siódmej „Księgi Mojżeszowej” również podwładnymi Alimona.

Mówiąc o komandzie Szeol nie sposób nie wspomnieć o Drago Gamerinie. Imię „drago” pochodzi najprawdopodobniej od słowa „draco”- smok, a Gemerin to anioł, którego imię według magii obrzędowej należało wykuć na rytualnym sztylecie. Gemerian wykonywał specjalne zadanie maga. Nie dziwie mnie, zatem jego rola w powieści.

Wspólne działania operacyjne kończą się totalnym niepowodzeniem. Większość oddziału zostaje wybita. Cało wychodzą tylko Drago i Litiel- Głebianin. To właśnie Drago razem z Drop- żeński anioł pojawiający się w gnostyckim „Kodeksie Berlińskim”, w powieści anioł- inwalida i Drop stają się parą odnajdują Księgę, demaskując przy tym alchemika Ocha współpracującego z Mastemą i oddają ją właścicielowi.  

Razjel dowodzi również obroną magiczną podczas ataku Antykreatora.

Warto zauważyć, że również w Piekle się źle dzieje. Niestety w Piekle nie da się stworzyć Raju… Liczne spiski czy kradzieże (tak jak ta bezczelna Erzezela, magnata, który zrabował państwowe pieniądze) powodowały surowe restrykcje Władcy Głębi. Trupy stanowiły wątpliwą dekorację drogi do Jeziora Płomieni, a podłoga w pałacu Pandemonium nie raz spływała krwią. Arystokracja głębiańska nie szanowała go jednak. Sytuacja ta przypominała mi sytuację wielu monarchów walczących z arystokracją (znaną również w Polsce). Na szczęście Lucyfer mógł zawsze liczyć na pomoc i wsparcie swego przyjaciela Asmodeusza (syna Lilith i Samuela).

Frey również nie próżnował. Był członkiem spisku, który miał całkowicie inne zadania. Miał on za zadanie patrolować pogranicze Królestwa i Strefy Poza Czasem. Oprócz zagrożeń wewnętrznych Państwo Gabrysia było zagrożone od zewnątrz. Cień nie spał.

Właśnie w Strefach Poza Czasem Destruktor spotyka jagnię.  Maja Lidia Kossakowska przedstawia bestie jako Boskie zwierzęta, istoty uchodzące za aniołów i stwory apokaliptyczne lub biblijne, obdarzone potężnymi mocami, nie mające ludzkich kształtów.

Bestie objawiają się jeszcze raz w Czwartym Niebie, oczywiście wieszcząc. Powoduje to nie lada zamieszanie.

Bliskie bestiom są Chejot. Są to boskie „święte zwierzęta”, zwane „istotami żyjącymi”. Występują w wizjach Ezechiela i kabalistycznej księdze Jeciry. Są równe rangą cherubinom, mają po trzy zwierzęce twarze, cztery skrzyda i cało stworzone z ognia. W powieści „Siewca Wiatru” są zarówno żywymi stworzeniami jak i machinami bojowymi. Odpowiadają mniej więcej kalibrowi ciężkich czołgów.

Do Boskich Zwierząt należą Rumaki. Jak powszechnie wiadomo aniołowie poruszają się po wytyczonych po Niebie szlakach. Istnieje prawdopodobieństwo, że tp siwej namaści koń Gabriela ożywił złotego cielca. W powieści konie należą do boskich zwierząt i są powszechne w armii. Koń Frey’a nosi miano Piołun. W „Apokalipsie św. Jana” jest to gwiazda, która spada, gdy zatrąbił trzeci anioł. Daimon i jego koń świetnie do siebie pasują- te apokaliptyczne motywy…

Intryga, która miała miejsce w Królestwie spowodowała, że Gabryś musiał opuścić Królestwo. Mieli mu w tym pomóc Frey,  Kamael i Samael.

Trzeba powiedzieć, że tuż przed powrotem Gabriela z wygnania dochodzi do dość dramatycznych wydarzeń w Królestwie. Nowi regenci: Och, Nitael i Dubiel nie radzą sobie z sytuacją. Lud buntuje się, a Zastępy Michała tylko czekają, aby krwawo stłumić bunt i przywrócić władzę prawowitemu Regentowi- Gabrielowi. Spiskowcy zaplanowali zamach, aby pozbyć się niewygodnego i znienawidzonego archanioła. Zamach stanu jednak nie udał się, gdyż Gabriela osłonił własnym ciałem jego adiutant Uzjel.

Następnie spiskowcy postanowili uderzyć w Hiję- protegowaną Gabriela. Nisroch („Wielki Orzeł”, niegdyś bóstwo asyryjskie, według niektórych źródeł anioł Chóru Księstw, w tradycji okultystycznej demn, Szef Kuchni w Domu Księstw)- u Kossakowskiej Wielki Cenzor- wysyła najemników pod wodzą Atanaela (postać fikcyjna) by ci zabili Hiję.

Z Hiją wiąże się sprawa Nefilim. Uzjel to wysoki rangą anioł w tradycji rabinistycznej. Rządzi on czterema wiatrami. W Kabale to właśnie Uzjel jest jednym z aniołów, które weszły w kontakty cielesne z ziemskimi kobietami i mieli z nimi potomstwo. W legendach i legendach „Raju Utraconym” Miliona jest bezpośrednim podwładnym Gabriela.

Kossakowska w swojej powieści utrzymuje tą drogę. Uzjel rzeczywiście dopuścił się grzechu z Ziemianką. To właśnie z tego związku urodziła się Hija, którą Razjel, Gabriel i Michał ukryli przed dostojnikami Królestwa, a Uzjel mógł zachować stanowisko osobistego adiutanta Regenta- z resztą opłaciło się uratować Uzjela, gdyż jego wierność jest niczym wierność psa, gdyż to on ratuje swego zwierzchnika podczas zamachu na niego.

Hija to tak naprawdę jeden z synów Szemhazaja, anioła, który grzeszył namiętnością do Ziemskiej Kobiety. Ponieważ w języku aramejskim słowo „hija” oznacza zaimek osobowy „ona” stał się on kobietą, a racja stanu wymagała, by stała się córką uzjela, wychowanką Gabriela i Razjela i ukochaną Abaddona Frey’a.

Oddział najemników nasłany przez Nistrocha  rzeczywiście pustoszy wyspę, na której jest Hija. Zaryzykowała ona potężny czar, który przeniósł ją do międzyświata….

Frey jedzie się, zatem mścić. Najpierw na czele Szarańczy, którą znów dowodzi jego przyjaciel Kamael, dopada Dubiela, Ocha  i Nitaela- spiskowców. W tym celu wykorzystuje element zaskoczenia: wprowadza wojsko przez Ogrody w Siódmym Niebie. Oczywiście przeciwstawia się temu Tubiel- Anioł Lata, ale cóż może zrobić ogrodnik, gdy naprzeciw jedzie Szarańcza… Następnie mści się na Nistrochu, zabijając go…  

Mówiąc o oddziałach anielskich nie można zapomnieć o Zastępach. Jest to określenie ogółu aniołów. W powieści Kossakowskiej także jest to określenie regularnej armii Królestwa. Jej dowódcą jest oczywiście archanioł Michał.

Doborowym oddziałem Zastępów wydaje się być Parasim. Jest to Niebiańska Kawaleria Anielska- jeźdźcy należą do chóru pieśni pochwalnych. Według „Księgi Hanocha” wodzem tego chóru jest Tagas lub Radueriel.

Zbliżał się czas wojny z Siewcą... Na spotkaniu wojennym u Gabriela zjawili się Mroczni w postaci Lucyfera, Beliala i Asmodeusza.

Belial czasami zwany Beliar lub Berial, Mroczny Starzec lub Albatros (z hebrajskiego בְּלִיַּ֫עַל belijja'al, które jest połączeniem 'blj' czyli negacji i 'ja'al' oznaczającym słowo użytek) to jeden z upadłych aniołów (w niebie należał do chórów Cnót i Aniołów) i czterech piekielnych książąt (pozostali to Szatan, Lucyfer i Lewiatan), symbolizuje płodność ziemi, niezależność oraz kierunek geograficzny północ. Często jest utożsamiany z Szatanem.

Dosłowne tłumaczenie brzmi "ten, który nie ma pana", "niegodziwiec świata", "ten, który podnosi bunt" bądź "nic niewart".

George Aaron Barton w The Origin of the Names of Angels and Demons in the Extra-Canonical Apocalyptic Literature to 100 A.D. przypuszcza, że Belial to dawna nazwa Szeolu.

Według Thomasa Francisa Glassona w Greek influence in Jewish eschatology Beliar nigdy nie był aniołem i porównuje go do Arymana, czyli niezależnego i równego Bogu przeciwnika.

W Starym Testamencie jest synonimem nieprawości. W Nowym Testamencie występuje pod imieniem Beliar, jest przeciwnikiem Chrystusa – Antychrystem.

Pojawia się w Drugim Liście do Koryntian (6, 15) ...jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem?. Św. Paweł traktował go jako wodza demonów lub Szatana.

W apokryfach jest uznawany za księcia ciemności, zagorzałego przeciwnika Boga. W Męczeństwie Izajasza jest aniołem nieprawości.

W Ewangleii Bartłomieja Bartłomiej prowadził rozmowę z Beliarem. Z tej rozmowy wynikło, że Beliar kiedyś był Satanaelem, czyli Aniołem Boga, a po upadku został Szatanem, czyli Aniołem Piekła. Nazywał siebie pierwszym aniołem, gdyż Bóg zaraz po stworzeniu nieba, wziął garść ognia i stworzył go, jako pierwszego z aniołów.

W demonologii głównie był czczony w Sydonie oraz Sodomie, jednakże nigdzie nie wzniesiono mu ołtarza. Jest najbardziej rozpustnym i bezprawym duchem. Zachowuje się z gracją i godnością. Pierre de Lancre uważa, że jego imię oznacza bunt i nieposłuszeństwo. Johann Weyer pisał w Pseudomonarchia Daemonum, że doprowadził on wielu aniołów do buntu, dlatego też był jednym z pierwszych wyrzuconych z nieba. Przemawia łagodnym głosem. Podwładne mu duchy pochodzą ze sfer Cnót i Aniołów. Pomaga wszystkim, którzy uznają jego zwierzchnictwo. W Pseudomonarchia Daemonum jest dwudziestym trzecim duchem.

Rzekomo król Salomon zamknął go wraz z jego legionami oraz armią pięciuset dwudziestu dwóch tysięcy dwustu osiemdziesięciu demonów w butelce. Inna legenda głosi, że ową butelką wrzucił do studni pod Babilonem i zakrył ją głazem, a ciekawscy Babilończycy stłukli butelkę i tym uwolnili wszystkie demony oraz króla piekieł. Belial bojąc się kolejnego uwięzienia, schował się w pustej figurze i zajął się przepowiadaniem przyszłości, odtąd w Babilonie zaczęto oddawać mu cześć.

W książce Das Buch Belial składa królowi Salomonowi listy uwierzytelniające, a także przed nim tańczy.

Belial to również sześćdziesiąty ósmy duch Sztuki Goecji. By go przywołać i podporządkować, potrzebna jest jego pieczęć, która powinna być zrobiona ze złota. Jest potężnym królem piekła, zaraz po Lucyferze. Uważa on, że należał do klasy aniołów, które przewyższają m.in. Michała Archanioła i chełpi się tym, że upadł pierwszy spośród cnotliwszych. Rozporządza 80 albo 50 legionami duchów.

Goecja to pierwsza część Lemegetonu [anonimowy XVII-wieczny grimoire i jedna z najbardziej popularnych demonologicznych ksiąg.]. Zawiera opis 72 demonów, które Salomon uwięził w specjalnym naczyniu i odtąd są zobowiązane służyć każdemu, kto będzie ich wzywał. Demony Goecji są w większości duchami złymi i posiadają ścisłą hierarchię. Najwcześniejszy opis demonów Sztuki Goecji można odnaleźć w Pseudomonarchia Daemonum Wierusa z 1577 r. Natomiast pierwszym znanym przekładem na język angielski jest dzieło Reginalda Scota Discoverie of Witchcraft z 1584 r. Co ciekawe najwcześniejszy znany nam egzemplarz Sztuki Goecji powstał kilka lat po ich wydaniu. Sztuka Goecji doczekała się swego najbardziej znanego wydania w 1904 r. dzięki Aleisterowi Crowleyowi i MacGregorowi Mathersowi.

Posiada dar pięknej mowy i lubi opowiadać o tym jak jako jeden z pierwszych aniołów upadł z nieba. Rozdaje godności i ważne stanowiska. Godzi ze sobą przyjaciół i wrogów, dostarcza dobrych duchów opiekuńczych. Tylko dzięki boskiej mocy można zmusić go do mówienia prawdy. Jeżeli egzorcysta chce na niego liczyć, to musi pamiętać o składaniu mu ofiar i podarunków.

Jest przedstawiany jako para pięknych aniołów siedzących na ognistym rydwanie.

Belial występuje również w kulturze masowej. W grach Gothic, BloodRayne oraz Spellforce: Cień Feniksa, Belial to bóg zła, zniszczenia i ciemności. Imię Belial zostało użyte również w grze Painkiller: Overdose, w której nazywa się tak główny bohater, mistrz portali (jest półaniołem – półdemonem). Z kolei w Devil May Cry 4 Belial (w samej grze nosi imię Berial) jest jednym z głównych bossów przedstawionym jako wielki płonący centaur z rogami na głowie. Dzierży wielki miecz i kontroluje żywioł ognia. Przedstawia się głównemu bohaterowi jako "Zdobywca Ognistego Piekła". Ciekawa kreacja tej postaci występuje również w mandze Angel Sanctuary Kaori Yuki. Belial jest także arcydiabłem i rzeczywistym władcą czwartej warstwy piekła w grze fabularnej Dungeons & Dragons.

Postać Beliala wykorzystano również w filmie Egzorcyzmy Emily Rose (fabularnej wersji historii Anneliese Michel) oraz w anime Digimon Adventure 02, gdzie nazywa się BelialVamdemon. Jest tam ostatecznym wrogiem głównych bohaterów. Łączy w sobie diabła, demona, upadłego anioła i wampira.