Fëanor – elf należący do szczepu Ñoldorów, twórca Silmarilów.

Fëanor (właściwie Curufinwe) był synem Finwëgo, Najwyższego Króla Ñoldorów i Míriel, urodzony zaś został w Tirione na wzgórzu Tuna w Amanie za czasów Dwóch Drzew Valinoru. Zasłynął jako doskonały rzemieślnik, zaś jego największym dokonaniem był stworzenie trzech kamieni, Silmarilów, i zawarcie w nich światła Dwóch Drzew. Dzięki niemu, kiedy zostały one zniszczone przez Morgotha i Ungoliantę, ich światło przetrwało. Jednak kamienie zostały skradzione przez Władcę Ciemności. Wówczas został również zabity Finwë, a jego syn przyjął tytuł Wielkiego Króla Ñoldorów. Fëanor wraz ze swymi synami złożył przysięgę, iż nie spocznie, póki nie odzyska swego skarbu. Odszedł z Valinoru wbrew prośbom Valarów i osiedlił się w Beleriandzie. Toczył walki z Morgothem, jednak potęga Valara okazała się większa. Poległ z ręki Balroga Gothmoga po tym, jak wpadł w zasadzkę. Nie miał wszakże pogrzebu ani grobowca, bo ognisty duch, opuszczając ciało, spalił je w popiół, który wiatr rozwiał jak dym.

Fëanor prawdopodobnie był twórcą lamp fëanorskich.

Lampy fëanorejskie – lampy, używane przez Elfy. Święciły błękitnym światłem. Nikt nie wiedział, w jaki sposób powstały.