Jakub Ćwiek jest bez wątpienia uważany za pisarza młodego pokolenia – pisarza fantasy dodam... Tacy twórcy jak Andrzej Sapkowski swoją twórczością (Cykl o Wiedźminie”) otworzyli mu drogę po roku 80 sprawiając, że twórczość pokroju Tolkiena stała się popularna w naszym kraju... A jeśli jeszcze zjawia się pisarz tak utalentowany jak Ćwiek to tą fantasy czyta się naprawdę z zapartym tchem...
Loki - nordycki bóg zniszczenia, śmierci i oszustwa. Michał - archanioł, najpotężniejszy z aniołów, wódz zastępów niebiańskich. Czy to możliwe, żeby coś ich łączyło?
Loki (Kłamca) nie był miłym bogiem z gatunku tych, co to pomagają staruszkom, zbłąkanym dzieciom w lesie czy innym niezdarom. Nic z tych rzeczy. Wsławił się przede wszystkim niezliczonymi oszustwami. Właściwie ciężko powiedzieć nawet, że był bogiem pełną gębą - nie należał przecież do Asów (głównej dynastii bogów nordyckich). To przymierze krwii, zawarte z Odynem (zresztą dzięki przebiegłości i chytrości) sp
...
Czytaj więcej »
|
Eru (qya. Jedyny) zwany także Ilúvatarem (qya. Ojciec Wszechrzeczy - bóg oraz stwórca Ardy. Stworzyciel ras takich jak: Valarowie, Majarowie, Eldarowie i Edainowie. Jest on twórcą i władcą całego wszechświata, w tym Ardy. Powołał ją do istnienia słowami: Eä! Niech się stanie!. Eru zapoczątkował istnienie świata Pieśnią Ainurów[http://rockmetal-nibyl.ucoz.pl/blog/ainurowie/2014-10-26-1074].
|
Nimfy (gr. Νύμφαι Nýmphai, l. poj. Νύμφη Nýmphē, łac. Nymphae ‘młode kobiety’, ‘dziewczyny w porze godowej’, ‘narzeczone’) – w mitologii greckiej i mitologii rzymskiej boginie (niższego rzędu) i uosobienia sił żywotnych przyrody.
Homer przedstawiał je jako córki Zeusa. Były pięknymi, młodymi i długowiecznymi kobietami. Mieszkały we wsiach, lasach i wodach. Były duchami pól i ogólnie całej przyrody. Stanowiły uosobienie jej płodności i wdzięku. Zamieszkiwały groty, gdzie spędzały czas przędąc i śpiewając.
Nimfy nie stanowiły grupy jednorodnej. Dzieliły się na różne grupy w zależności od miejsca zamieszkania: nimfy wodne nazywano najadami, leśne driadami, drzewne hamadriadami, górskie oreadami, a łąkowe lejmoniadami. W mitologii występują także alseidy, meliady, Nereidy, Okeanidy, syreny i Atlantydy (Hesperydy, Hiady oraz Plejady).
Nimfy były często żonami herosów lub
...
Czytaj więcej »
|
Rusałka – w mitologii słowiańskiej demoniczna istota zamieszkująca lasy, pola i zbiorniki wodne.
Rusałki zwane były też boginkami. Ukazywały się zazwyczaj jako piękne, nagie dziewczęta z rozpuszczonymi zielonymi włosami, rzadziej jako stare i odrażające kobiety. Rusałkami stawały się panny, które zmarły przed zamążpójściem. Rusałki pojawiały się w czasie nowiu i wabiły do siebie młodzieńców, których zabijały poprzez łaskotanie lub opętańczy taniec.
Termin rusałka pochodzi od łacińskiego rosalia (święto róż). Poprzez Bałkany dotarł na Ruś. W Polsce rusałka występowała jedynie jako termin książkowy, zamiast niego używano terminu boginka. Nazwa rusałka szybko upowszechniła się i objęła swoim zasięgiem różne rodzaje demonów, m.in. brzeginie.
Na Rusi w okolicach Zielonych Świątek obchodzono rusałczy tydzień, podczas którego składano rusałkom w ofierze chleb i urządzano uczty.
Wiła,
...
Czytaj więcej »
|
Aes sídhe (wym. [eːs ˈʃiːə]; późniejsza forma aos sí, wym. [iːs ˈʃiː]) w mitologii irlandzkiej są rasą istot nadprzyrodzonych, dość mocno odmiennych od ludzi.
Istnieją różne typy sídhe:
| |