Glaurung – ojciec smoków, zabity przez Túrina Turambara[1] Pierwszy smok wyhodowany przez Morgotha i jeden z najpotężniejszych. Kiedy pierwszy raz opuścił Angband Ñoldorowie‎ zmusili go do ucieczki. Póżniej, już w pełni sił brał aktywnie udział w bitwach,ale został zraniony przez krasnoluda Azaghâla i na jakiś czas był wyłączony z bitew. Był głównym sprawcą nieszczęść rodu Hurina [2]. Poprowadził armię Morgotha na Nargothrond [3] i tam natknął się na Túrina, którego omamił wobec czego nie mogł pospieszyć na pomoc Finduilas. Rzucił czar na Nienor i straciła ona pamięć. Zamieszkał w zrujnowanej siedzibie Finroda, ale kiedy szukał syna Hurina został śmiertelnie zraniony czarnym mieczem – Gurthangiem[4]. Przed śmiercią wyjawił prawdę Nienor o jej pochodzeniu, co doprowadziło do samobójczej śmierci jej i Túrina. Smok nie potrafił latać, ale ział ogniem i hipnotyzował wzrokiem.

Czyny smoka:

1.Unieruchomił Túrina spojrzeniem i wpoił mu swoje kłamstwa na jego temat.

2.Unieruchomił Nienor i sprawił że straciła pamięć.

3.Przywrócił pamięć Nienor.

4.Zniszczył Nargothrond.

1.Túrin Turambar (ur. 463 roku PE w Dor-Lóminie, zm. 499 roku PE w Cabed-en-Aras - człowiek, syn Húrina Thaliona i Morweny, brat Urweny Lalaith oraz Niënor, którą, nieświadomy pokrewieństwa poślubił. Ciążyła nad nim klątwa Morgotha, przez co jego życie było pasmem cierpień. Podczas swojego życia, chcąc uciec przed przekleństwem przybierał rozliczne imiona. Znany był jako wielki wojownik, którego największym dokonaniem było zabicie ojca smoków, Glaurunga.

Urodził się w Dor-lóminie. Z powodu klęski w Bitwie Nieprzeliczonych Łez i zagrożenia rodzimej krainy musiał ujść do Doriath, pod opiekę Elu Thingola . Tam też poznał swojego przyjaciela Belega. Po pewnym czasie otrzymał od Thingola spuściznę swojego rodu, Smoczy Hełm.

Został znienawidzony przez elfa Saerosa, dlatego, że cieszył się łaską króla Doriathu. Nieszczęśliwym przypadkiem usiadł przy stole tam gdzie zwykł siadać Saeros, ten jednak źle to odebrał i myślał, że przyczyniła się do tego duma Túrina. Usiadł na przeciw niego kipiąc ze złości, i zaszydził z jego wyglądu, ten nic nie odpowiadał, ale gdy elf zaczął szydzić z mężczyzn i kobiet Dor-Lóminu, wziął puchar, rzucił nim w twarz Saerosa i chwycił za miecz, przed zabiciem Saerosa powstrzymał go Mublung, Túrin wyrwał mu się i uciekł z pałacu. Wyruszył na północne pogranicze w drodze jednak został zaatakowany od tyłu przez Saerosa jednak elf nie mógł mu się równać w walce - Túrin wytrącił mu miecz z ręki odarł go z odzienia i zaczął go gonić po lesie, elf uciekając zginął wpadając w koryto Esgalduiny. Túrin uciekł z Doriathu, aby nie zostać posądzonym o zabicie Sareosa. Thingol wybaczył mu jednak po relacji Nellas, która była świadkiem jak Saeros podszedł Túrina i zaatakował go od tyłu.

Po długiej wędrówce, Túrin napotkał banitów, którym przedstawił im się jako Neithan i przyłączył się do nich. Przypadek zrządził, że zajął miejsce ich dowódcy Forwega. Poszukujący go Beleg natrafił pewnego razu na ich obóz, bandyci pojmali go, pobili i już mieli go zabić gdyby nie powracający do obozowiska Túrin, który go uzdrowił i nakarmił. Beleg przyniósł wieść, że Thingol wybaczył mu zabójstwo Saerosa. Syn Húrina jednak nie chciał opuścić swojej bandy i mimo błagań przyjaciela odmówił powrotu do Doriathu.

Długo tułająca się grupa pewnego razu schwytała krasnoluda Mîma, który wyjawił im drogę do swojego domu jako okup za własne życie. Po pewnym czasie do bandy przyłącza się Beleg. Túrin z Belegiem i z bandą banitów mieszkali tam jakiś czas dopóki nie zostali napadnięci przez orków, których sprowadził Mîm, zdradzając ich. W walce zginęło wielu ludzi, orkowie porwali Túrina, a jego przyjaciel został ranny. Beleg wyleczył się i natychmiast ruszył w pogoń za orkami. Spotkał na swej drodze Gwindora, który uciekł z Angbandu, i razem uwolnili Túrina. Gdy Beleg rozcinał więzy, syn Húrina myśląc, że to ork wyrwał miecz z jego dłoni i zabił go nim, nieświadom, że zabija najlepszego przyjaciela.

Gwindor zaprowadził Túrina do Nagrothrondu, jednego z królestw elfów, które wciąż opierały się Morgothowi. Aby go nie rozpoznano przybrał imię Agarwaen, syn Úmartha (sind. Splamiony Krwią, syn Złego Losu). Zakochała się w nim córka króla Nargothrondu, Orodreth, Finduilas. Jego prawdziwe imię wyjawił zakochany w Finduilas Gwindor. W Nargothrondzie był znany także pod mianem Adanedhel (sind. człowiek-elf, gdyż przypominał elfa zarówno z wyglądu, jak i pod względem umiejętności), Finduilas nazywała go imieniem Thurin (sind. Tajemnica). Z czasem dzięki swoim umiejętnościom Túrin osiągnął popularność oraz władzę większą niż Orodreth. Został dowódcą wojsk Nargothrondu. Zmienił sposób walki elfów z królestwa. Zaniechał dotychczasowej strategii atakowania z zaskoczenia małymi siłami: przygotował królestwo do otwartej walki i wyprowadził w pole całą armię królestwa. W bitwie z siłami Morgotha, wśród których był smok Glaurung, przegrał. Doprowadził tym samym do ujawnienia miejsca, w którym znajdował się Nargothrond, i jego upadku.

Sam Túrin stanął naprzeciw smoka i został przez niego zaczarowany. Pod wpływem czaru Túrin zapomniał o wziętej do niewoli Finduilas i wyruszył na poszukiwanie swojej matki i siostry. Gdy okazało się, że Glaurung skłamał, i nie cierpią one w Dor-lóminie, ruszył na poszukiwania Findulas. Było już jednak zbyt późno.

Podczas podróży dotarł do Brethilu, w którym zaniechawszy bezowocnych poszukiwań, zamieszkał wśród ludu Halethy, gdzie spotkał swoją siostrę Nienor, dotkniętą amnezją, wskutek czego nie znając jej tożsamości nadał jej imię Níniel i zakochał się w niej z wzajemnością. Tutaj też osiągnął szybko dużą popularność, a wraz z nią władzę.

Gdy Glaurung ruszył do Brethilu Túrin wyszedł mu naprzeciw. Zabił smoka, co zdjęło klątwę z Nienor, która uświadomiła sobie, że Túrin jest jej bratem. Popełniła samobójstwo rzucając się ze skał Jeleniego Skoku w wody Teiglinu. Túrin również odebrał sobie życie, przebijając się swoim mieczem, Gurthangiem.

Ostatecznie Túrin pomści siebie, swoją rodzinę i wszystkich ludzi podczas Dagor Dagorath, kiedy to walcząc z Morgothem zabije go i zakończy jego istnienie na Ëi. Mówi o tym Druga Przepowiednia Mandosa.

2.Húrin Thalion (ur. 439 PE - zm. ok. 503 PE) - Adan, jeden z wielkich bohaterów Pierwszej Ery, wódz Rodu Hadora, władca Dor-lóminu. Był pierworodnym synem Galdora i Harethy, bratem Huora. Z żoną Morweną doczekał się syna Túrina oraz córek Urweny i Niënor. Pojmany w Bitwie Nieprzeliczonych Łez przez Morgotha, długie lata spędził w niewoli. Wobec nieugiętości Húrina, Morgoth przeklął go wraz z całym rodem, naznaczając jego życie oraz życie żony i dzieci wielkim cierpieniem. Ostatecznie został wypuszczony, ale była to kolejna intryga Nieprzyjaciela. Dzięki niej Melkor poznał umiejscowienia Gondolinu. Húrin popełnił samobójstwo po śmierci Morweny, rzucając się do morza.

3.Nargothrond – forteca założona przez Finroda. Było to królestwo ukryte przed Morgothem. Walczono z nim skrycie. Po tym jak Finrod wyruszył za Berenem władzę objął Orodreth. Do Nargothrondu przybył Túrin. Wkradł się on w łaski króla i doradzał mu by otwarcie wyruszono na wojnę z Morgothem. Król go posłuchał. Orkowie i Glaurung zniszczyli twierdze i okradli ja ze wszystkich skarbów.

4.Gurthang – miecz przekuty z Anglachela. Zrobili go elfowie z Nargothrondu dla Túrina. W Nargothrondzie elfowie nazwali go Mormegil, co w sindarinie znaczy Czarny Miecz. Túrin zadał nim śmiertelny cios Glaurungowi. Ogarnięty szałem zabił przy tym Brandira. Po tym zdarzeniu Túrin popełnił samobójstwo rzucając się na ostrze, które pękło. Szczątki miecza zostały złożone w kurhanie razem z ciałem Túrina.

W sindarinie Gurthang znaczy Żelazo Śmierci.