Kiedy Tywin stacjonował w Harrenhal, nie zamierzał atakować Robba. Opracował inny plan; jego kuzyn Stafford Lannister zbierał armię w Lannisporcie i wyruszył na przełęcz Złotego Zęba. Plan Tywina zakładał wzięcie w kleszcze Robba, uwięzienie go pomiędzy dwoma armiami; Robb wiedział, że marsz na twierdzę zakończy się klęską, dlatego skierował swoją uwagę na Zachód, zamierzał sprowokować do bitwy na zachodzie Tywina i rozbić go na jego własnych ziemiach. Kiedy jego wojska podeszły pod Złoty Ząb, jego wilkor, Szary Wicher, znalazł ukrytą ścieżkę, którą przeszły wojska północy i ominęły twierdzę. Robb zaatakował z zaskoczenia armię ser Stafforda. W wyniku bitwy pod Oxcross, armia Stafforda została całkowicie rozbita, a on sam zastał zabity przez lorda Ricarda Karstarka, po Oxcross resztki sił Lannisterów wycofały się do Lannisportu pod wodzą syna ser Stafforda, ser Davena Lannistera, zaczął neutralizować pozostałe punkty oporu, zdobywając po kolei Castamere, Ashmark i Złoty Ząb, armia północy zaczęła również plądrowanie najbogatszej prowincji królestwa, zdobywają złota oraz zapasy, Robb widział że lord Tywin wie o małej liczebności armia Młodego Wilka i zadawał sobie sprawę że z takimi siłami nie zagrozi ani Casterly Rock ani Lannisportowi. Robb miał nadzieję, że wywabi plądrowaniem i atakami na zamki, Tywina z Harrenhal i zmusi go do bitwy; i istotnie Tywin ruszył jednak w głąb Dorzecza jednak nieświadomy planów siostrzeńca ser Edmure Tully powstrzymał marsz Tywina zmuszając go do bitwy, przez co Tywin stanął w miejscu i przez to na czas Lannister ruszył do zagrożonej przez Stannisa Baratheona Królewskiej Przystani, tam połączył się z siłami Tyrellów i rozgromił armię Stannisa.  

Podczas najazdu na Królestwo Zachodu, Młody Wilk został ranny w ramię podczas szturmu na Turnię. Opiekowała się nim Jeyne Westerling, w tedy też przyszła do niego wieść że Winterfell zostało spalone, a jego bracia, Bran i Rickon, zostali zabici, załamanego króla próbowała pocieszyć Jeyne z którą spędził noc. Kierując się honorem stanął z nią na ślubnym kobiercu.

Poprzez to małżeństwo do Robba dołączyli niezbyt potężni Westerlingowie. Kiedy do Robba dotarły wieści że Lannisterowie sprzymierzyli się z Tyrellami, cała sytuacja pogorszył się gdyż teraz Lannisterowie mieli dość siły aby pokonać Młodego Wilka.

W trakcie powrotu do Rivennrun doszła do niego wiadomość że jego jeniec ser Jaime Lannister został uwolniony przez jego matkę, aby wymienić go na siostry Robba wciąż więzione w stolicy.

Podczas nieobecności Robba, jego armia zaczęła się zmniejszać, a jego sytuacja pogarszała się z dnia na dzień. Frey'owie którzy na wieść o tym, że Robb złamał słowa dane Walderowi Frey'owi opuścili go i zaczęli spiskować przeciwko niemu. Jedynym Frey'em, który został przy Robbie był jego giermek, Olyvar, który zaprzyjaźnił się z Młodym Wilkiem. Ostatecznie został zmuszony przez swoją rodzinę do opuszczenia króla. Robb co prawda próbował się dogadać ze Freyami jednak ser Ryman Frey nie chciał słuchać wytłumaczeń Robba, tym bardziej że Robba żałował że zginą ser Stevron Frey z którym mógł by się dogadać. Próbując ugłaskać i przeprosić lorda Waldera zaproponował małżeństwo, z jednym z Manderych i dwóch wujów Grejtariona, co jednak nie uspokoiło urażonych Freyów Aby ich odzyskać Robb wysłał propozycje że jego wuj lord Rivenrrun Edmure Tully poślubi jedną z córke lorda Waldera.

Karstarkowie opuścili Robba z powodu ścięcia ich lorda, Rickarda, gdyż ten zabił więzionych w Riverrun Lannisterów, doprowadziło to że Robb stracił 2000 jeźdźców z Karholdu którzy rozpierzchli się po całym Dorzeczu w poszukiwaniu Królobójcy. Ponieważ Robb stracił większość dawnych kompanów przyjął na służbę braci swej żony, ser Raynalda Westerlinga który zawsze znajdował się w jego najbliższym otoczeniu oraz Rollama Westerlinga jako swego nowego giermka.   

Żelaźni Ludzie opanowali Północ i zabili jego braci (faktycznie przeżyli), a Lannisterowie sprzymierzyli się z Tyrellami, ponieważ Tyrion Lannister poślubił jego siostrę Sanse mógł by rościć sobie prawa do północy, Młody Wilki który zdawał sobie z tego sprawę, ponieważ sam nie miał dziedzica a podobno jego bracia zginęli, potajemnie w twym testamencie legitymizował na Starka i swego dziedzica swego bękarciego brata Jona Snowa po mimo że jego matka się temu stanowczo sprzeciwiała.   

Tym czasem zajętym przez lord Roosa Boltona Harrenhal, wmaszerowuje Robett Glover aby połączyć siły z maszerujący z Bliźniaków ser Helman Tallhart, obaj stracili na północy swe zamki a ich rodziny wzięto do niewoli i ruszyli do ataku pragnąc zemsty w prost na wojska Tyrellów i Lannisterów pod wodzą Gregora Cleganea i lord Randylla Tarlya, zakończono bitwę krwawo a armia Północy została pokonana, Ze 3000 piechurów którzy pomaszerowali na Duskendale Robb stracił w tedy 1/3 całej piechoty, a w bitwie poległ ser Helman. Robb decyduje się na wymienia i wymienia Robetta na Martyna Lannistera, bratanka lorda Tywina.

      Młody Wilk po śmierci lorda Hostera Tullego, do Riverun przybyli posłowie z Blizniaków którzy zaakceptowali propozycje króla Północy,  ruszył do Bliźniaków, by odzyskać wsparcie Frey'ów i ruszyć przeciwko Greyjoyom aby odzyskać północ, razem z pomocą Reedów zamierzał zdobyć Fose Calin i z pomocą 12 tyś ludzi z północy (ludzi z Dorzecza pozostawił do obrony południa) odbić swe królestwo, pozostawił jednak swą żonę i teściową w Riverrun, pod jego nieobecność żądzy nad południem miał przejąc jego stryjeczny dziadek Brynden Tully specjalnie dla niego Robb stworzył tytuł Strażnika Marchii Południowej, Czarna Ryba miała za zadanie powstrzymać Lannisterów gdyby ci podjęli atak na Dorzecze. W drodze do Bliźniaków Robb przedstawił swe plany chorążym o zdobyciu Fosy Cailin, zadecydował również że jego matka pozostanie do końca wojny w Seagardu tam też doszła go wieść, że Balon Greyjoy nie żyje, co doprowadziło żelaznych ludzi do walki o sukcesję po zmarłym królu. Tam też wysłał lady Maege Mormont, Galbarta Glovera i lorda Jasona Mallistera na moczary przesmyku aby znaleźli Strażnicę Nad Szarą Wodą siedzibę Rodu Reed i aby ci przygotowali się do przeprowadzenia armii Północy przez moczary, razem z nimi wysłał swój testamet w którym legitymizował swego bękarciego brata na Starka i swego dziedzica.   

Podczas wesela swego wuja, Edmure'a Tully'ego, z Roslin Frey wyszło na jaw, że przeciw Robbowi zawiązał się spisek. Ludzie Roose'a Boltona i Waldera Frey'a zabili Młodego Wilka, jego matkę i większość jego żołnierzy. W okrutnym szyderstwie przyszyli głowę Szarego Wichra do tułowia Robba.  

Po swojej śmierci Młody Wilk stał się tematem wielu przysłów, np: nie bierz przykładu z Młodego Wilka, który wygrał wszystkie swoje bitwy, ale stracił Północ.

Lord Jon Snow - bękarci syn lorda Eddarda Starka z Winterfell (istnieje wiele teorii na temat matki chłopca - może to być Ashara Dayne lub kobieta o imieniu Wylla). Brat z Nocnej Straży, giermek Jeora Mormonta, a później dziewięćset dziewięćdziesiąty ósmy Lord Dowódca Nocnej Straży. Potajemnie legitymizowany przez swego brata Robba na Starka i swego dziedzica. Prawdopodobnie został zasztyletowany przez swoich braci w Czarnym Zamku. 

Jon w chwili rozpoczęcia sagi ma ponad czternaście lat. Ma charakterystyczną dla rodu Starków urodę: ciemne, matowe włosy, pociągłą, bladą, poważną twarz oraz ciemnoszare oczy. Jest szczupłym, wysokim i pełnym gracji młodzieńcem. Potrafi biegle władać bronią. Po przystąpieniu do Nocnej Straży nosi czarne stroje.  

Jon, podobnie jak jego ojciec, jest bardzo honorowy. Dysponuje również odwagą i jest opanowanym, rozważny jak na swój wiek. Jednak w przeciwieństwie do swojego ojca potrafi nagiąć swoją dumę by osiągnąć wyznaczony cel. Wierzy w Starych Bogów. Młodzieniec miał pewien żal do świata, że urodził się bękartem. Jego marzeniem, ukrytym nawet przed nim samym, jest zostanie lordem Winterfell. Nie przeszkadzało mu to w zawiązaniu opartej na łagodnej rywalizacji przyjaźni z bratem, Robbem. Potrafił współczuć innym ludziom, szczególnie tak jak on dotkniętym przez życie, takim jak Samwell Tarly lub Tyrion Lannister. Duży wpływ na psychikę Jona miał romans z włóczniczką Ygritte. Najbliższą mu osobą jest przyrodnia siostra Arya Stark. Jon podobnie jak brat Bran i siostra Arya jest Wargiem, dzięki czemu może wchodzić w umysł swego wilkora.

Najprawdopodobniej Jon został spłodzony w czasie Rebelii Roberta. W dzieciństwie lord Eddard sprowadził go do Winterfell, pomimo protestów jego żony Catelyn Stark która nie chciała mieć pod dachem bękarta. Wkońcu pozwoliła, aby Jon pozostał w Winterfell i wychowywał się razem z jej dziećmi, szczególnie dobre stosunki miał ze swym najstarszy bratem Robbem, a później swą siostrą Aryą, która stała się najważniejszą osobą w jego życiu, oraz Branem i Rickonem, jego wychowaniem i nauką zajął się maester Luwin, a szermierki uczył go ser Rodrik Cassel. Razem z Robbem często chadzali na polowania i ruszali wymierzać sprawiedliwość razem z ojcem, przez co stali się sobie bardzo bliscy. Jon nie przepadał za podopiecznym ojca Theonem Greyjoyem.

W dzieciństwie poznał Alys Karstark w czasie wizyty jej ojca w Winterfell z którą tańczył jako potem uznała że był bardzo ponory.

W chwili rozpoczęcia akcji Gry o Tron chłopak ma czternaście lat.

Młodzieniec uczestniczył w skazaniu dezertera z Nocnej Straży. W drodze powrotnej razem ze swym bratem Robbem napotkał martwą wilkorzycę i jej pięcioro szczeniąt. Młody bękart przekonał lorda Eddarda, żeby pozwolił swoim dzieciom zatrzymać znalezione wilkory, gdyż jak twierdził są one darem od bogów. W drodze powrotnej Jon znalazł kolejnego wilka, w przeciwieństwie do reszty miotu niewydającego dźwięków, białego i z czerwonymi oczyma. Chłopak wziął go sobie i, z powodu białej sierści i cichej natury, nazwał go Duchem.

Na uczcie z okazji królewskiej wizyty w Winterfell Jon nie siedział, jak to miał w zwyczaju, z przyrodnim rodzeństwem, ale Błąd! Nieznany argument przełącznika.

Jon i Bran przyglądają się wymierzaniu sprawiedliwości przez ojca

żeby nie urazić króla Roberta ucztował ze zwykłymi mieszkańcami zamku. Chłopak, zainspirowany pieśniami, od lat pragnął wstąpić do Nocnej Straży. Usiłował przekonać do tego stryja Benjena kilkukrotnie, jednak zawsze spotykał się z odmową. W czasie uczty, podczas rozmowy z wujem o Straży, próbuje przekonać wuja że jest gotowy do złożenia przysięgi, Ben uznaje że Jon nie wiec co traci i nie chce go zabrać na mur, oraz stara się odwieść Jona od tego pomysłu, mówiąc że bracia ze straży nie mogą mieć dzieci, ziemi, żony, Jon jednak uznaję że o to nie dba i nadal chce dołączyć do straży, w końcu Ben urywa rozmowę mówiąc aby Jon spłodził jednego bękarta i wtedy do niego przyszedł, dopiero wówczas zobaczy co powie, wściekły i podirytowany oraz załamany wychodzi z zamku na dziedziniec. Tam znajduje go Tyrion Lannister, brat królowej. Po krótkiej rozmowie Tyrion udziela Jonowi paru rad i odchodzi na ucztę. Ponieważ ojciec Jona musiał objąć urząd Królewskiego Namiestnika, co wiązało się z podróżą na południe, sprawa co stanie się z Jonem wciąż pozostawała otwarta. Ned nie mógł go zabrać ze sobą a jego macocha nie chciała go widzieć w zamku. W końcu upór Cat sprawia, że Ned zgadza się, aby Jon wstąpił do Straży. Przed wyjazdem Snow żegna się z rodzeństwem. W czasie pożegnania z Branem zostaje skarcony przez swą macochę. Potem żegna się z Robbem i Aryą, której w prezencie wręcza miecz - Igłę. Ciepłe wspomnienia o siostrze dodawały mu siły w czasie służby na Murze.  

Po wyjeździe króla, Jon wyruszył na Mur razem ze swym wujem Benjenem i Tyrionem Lannisterem. W czasie podróży dołączył "wędrowna wrona" Yoren razem z rekrutami na mur. Tyrion uznaje że to gwałciciele, Jon pyta się Tyriona dla czego ten tak dużo czyta, ten w odpowiedzi pyta się kogo on widzi, zmieszany Jon podejrzewający podstęp odpowiada że widzi Tyriona Lannistera. Tyrion odpowiada że widzi karła oraz to, że jego bronią jest umysł; Jon docieka co czyta Tyrion, na to krasnal odpowiada, że o smokach. Jon nie wie po co skoro smoków już niema, Tyrion uznaje że to smutne, oraz wyznaje Jonowi że zawsze pragnął mieć smoka oraz za jego pomocą spalić siostrę i ojca, Jon słucha go cały czas z fascynacją i przerażeniem, Tyrion w końcu roześmiał się i uznał że Jon pragnie tego samego, na co on zaprzecza, Tyrion prowokacyjnie uznaje że jego rodzina okazała mu dużo serca, oraz że lady Catelyn była dla niego jak matka, oraz że jego ojciec miał powodu żeby wysłać go na mur, Jon prosi karła żeby ten przestał oraz uznaje że nocna straż to szlachetne powołanie, na co Tyrion odpowiada śmiechem i uznaje że Jon jest za bystry żeby się nie zorientować że straży i mur to śmietnik do którego wyrzuca się śmiecie z całego królestwa. Wściekły i bliski płaczu Jon prosi Tyriona aby ten przestał oraz, w tym czasie Tyriona atakuje wilkor Jona Duch, obalony na ziemie krasnal prosi Jona o pomoc na co ten odpowiada żeby poprosił ładnie, Tyrion przełyka resztki dumy i prosi "ładnie o pomoc", Tyrion zastanawia się dlaczego duch go zakatował po czym częstuje winem bękarta, Jon w końcu pyta się czy to co Tyrion powiedział straży jest prawdą na co ten odpowiada że tak, Jon jednak uznaję że tak pozostanie i nie zmienia swoich założeń. Tyrion chwali go za to i uznaję że większość ludzi boji się spojrzeć w oczy prawdzie. Po czym oboje wracają do obozu.  

W końcu Tyrion i Jon zaprzyjaźniają się, słowami, uwagami i radami Tyriona Jon kierował się później przez większość swego życia.  

Po dotarciu na miejsce chłopak dołączył do grupy rekrutów ćwicząc władanie bronią pod okiem ser Allisera Thorne'a. Był otaczany pogardą przez kolegów i nauczyciela, którzy nazywali go "lordem Snow" lub "bękartem". Zmieniło się to, kiedy jego dosyć niemiłe zachowanie spostrzegł kowal zamkowy, oraz Tyrion którzy zwrócili mu uwagę na to aby nie traktował w taki sposób swoich braci; mniej więcej w tym czasie dochodzi do niego wiadomość, że jego brat Bran, który spadł z wieży, obudził się. Snow jest bardzo szczęśliwy dzieli się tymi nowinami z Tyrionem, w końcu przeprasza jednego z rekrutów za to, że rozbił mu ramię i zobowiązuje się do dobrego wyszkolenia. Następnie przez pewien czas szkolił rekrutów ponieważ ser Thormem nie pokazywał im jak się bronić.

W tym czasie Tyrion postanawia odjechać na południe, przed odjazdem wchodzi na mur gdzie odbywa swoją warte Jon, tam żegna się z przyjacielem. Jon prosi Tyriona o przysługę aby ten pomógł jego bratu; Tyrion uznaje że nie może nic dać prócz słów, Jon prosi aby jednak Tyrion spróbował pokrzepić Brana samymi słowami, tak jak pokrzepił jego. Słowami i radami Tyriona Jon będzie się kierował przez większość swego życia.

Po tym, jak do ich grupy dołączył Samwell Tarly, Jon wydusił z niego historie jego życia i pomógł mu odnaleźć się wśród nowych towarzyszy, i zaprzyjaźnił się z Samem. W tedy zrozumiał że choć kochał nadal swe przyrodnie rodzeństwo to teraz Czarni bracia byli jego braćmi.

Kiedy Jon i większość jego kolegów zostali czarnymi braćmi, Sam pozostał w grupie Allisera Thorne'a. Jon rozwiązał ten problem przekonując maestera Aemona, żeby uczynił go swoim zarządcą. On sam został zarządcą lorda dowódcy, Jeora Mormonta, co jednak go nie zadowoliło. Jon i Sam jako jedyni składali przysięgę przed Starymi Bogami.

W pobliżu Bożego Gaju, za Murem, razem z towarzącymi im czarnymi braćmi znaleźli trupy zaginionych zwiadowców. Zaniepokojeni bracia postanowili spalić ciała, ale przedtem pokazać je maestarowi Aemonowi. Tego dnia jednak dochodzą go Jona wieści że król Robert zmarł i że jego ojciec i siostry zostały uwięzione, załamanego Jona próbują pocieszać bracia, jednak kiedy ser Allister kpi z jego ojca, wpada wściekłość i próbuje go zabić, zostaje jednak powstrzymany przez przyjaciół i uwięziony we swej wieży.  

W nocy jednak trupy ożyły i zaczęły zabijać. Zabity Othor zakradł się do wieży lorda dowódcy Jeora Mormonta. Jon był w pobliżu, ponieważ jego wikor wyczuł niebezpieczeństwo i udało mu się spalić upiora, a drugi także został unieszkodliwiony. Lord Mormont po tym zdarzeniu dał chłopakowi w podzięce swój miecz z valyriańskiej stali - Długi Pazur, dziedziczny miecz rodu Mormontnów.  

Po dotarciu do niego wieści że jego ojciec został ścięty przez Lannisterów, Snow zdezerterował ze straży, jednak Sam i jego przyjaciele go dogonili i przekonali do powrotu do Czarnego Zamku, przypominając mu o przysiędze, choć Snow wraca do zamku to jednak nie wyrzeka się planu ucieczki z muru. Rano Snow został wezwany do lorda dowódcy który doskonale wiedział że ucieknie dla tego na doradzę ustawił łuczników którzy mieli go niezneutralizowanie, potem Mormont wyrzuca Jonowi że ten i tak nie pomorze ani ojcu ani swemu bratu,i wyjawia swe plany, to że zamierza ruszyć za Mur przeciwko Manceowi, po tym pyta Snowa czy znów zamierza uciekać, załamany i świadomy swej bezsilności i przysięgi Jon obiecuje nie uciekać i dotrzymać swej przysięgi.  

W Starciu Królów Jon towarzyszy wyprawie dwustu braci z Czarnego Zamku i stu z Wieży Cieni, mającej zbadać przyczyny aktywności dzikich pod dowództwem Mance'a Raydera. Jako osbisty zarząda lorda dowódcy pełni również obowiązki giermka. W Twierdzy Crastera spotyka Goździka, dziką dziewczynę, która obawia się swojego ojca i męża, Crastera. Składa jej obietnicę pomocy, ale ostatecznie jej nie dotrzymuje. Wyprawa wkrótce dociera do Pięści Pierwszych Ludzi, gdzie zostaje założony jej trwały obóz. Jon zostaje wysłany na zwiad razem z Qhorinem Półrękim. Stary brat rozkazuje młodzieńcowi dołączyć do Mance'a Raydera, aby zinwigilować dzikich. Hufiec Grzechoczącej Koszuli osaczył zwiadowców. Aby dzicy uwierzyli w jego zdradę, Jon został zmuszony do zabicia Qhorina z pomocą Ducha.

Po dotarciu do obozu dzikich Jon spotyka się z Mance'em, ale nie udaje się mu zabić go. Dowiaduje się też, czego dzicy szukali w Mroźnych Kłach: Rogu Zimy, którego jednak nie znaleźli. Chłopak spotyka się też z napastliwym zachowaniem włóczniczki Ygritte. W końcu decyduje się jej ulec, aby przekonać Mance'a, że naprawdę jest renegatem. Jon dołącza do oddziału, który ma specjalne zadanie na południowej stronie Muru, czyli otworzenie bramy w Czarnym Zamku. W Koronie Królowej chłopak staje przed kolejną próbą: musi zabić staruszka, który zatrzymał się w tamtejszej gospodzie. Ostatecznie zabija go Ygritte, a między dzikich wbiega wielki, szary wilk (prawdopodobnie Lato). Jon ucieka i kieruje się w stronę Czarnego Zamku, by ostrzec swoich braci przed dzikimi.

Chcąc wywabić wrony z Czarnego Zamku, dzicy atakowali różne odcinki Muru. Pozostałym w zamku braciom pod wodzą Donala Noye'a udało się jednak obronić zamek przed oddziałem wysłanym w celu jego zdobycia. W czasie walk zginęła Ygritte. Wkrótce musieli zmierzyć się z całą potęgą Mance'a Raydera. Po przybyciu posiłków z Wschodniej Strażnicy, Jon został aresztowany przez Janosa Slynta pod zarzutem zdrady. Aby oczyścić się z oskarżeń, młodzieniec musiał pójść do obozu dzikich pod pozorem pertraktacji i spróbować zabić Mance'a Raydera. Król za Murem powiedział Jonowi, że jednak znalazł Róg Zimy. Zagroził, że zniszczy Mur, jeśli Nocna Straż nie przepuści jego ludzi. Jon nie zdołał go zabić, bo obóz dzikich zaatakował król Stannis Baratheon. Bitwa pod Murem zakończyła się jego zwycięstwem. Czarni bracia musieli stanąć przed nowym zadaniem - wyborem nowego lorda dowódcy na miejsce Jeora Mormonta. 

Do walki o władzę stanęło pięciu kandytatów: Denys Mallister, dowódca Wieży Cieni, Cotter Pyke - dowódca Wschodniej Strażnicy, Bowen Marsh - lord zarządca, Othell Yarwyck - pierwszy budowniczy oraz Janos Slynt - były lord Harrenhal. Mallister i Pyke mieli razem ponad dwie trzecie głosów, czyli tyle, ile potrzeba do zwycięstwa, ale Yarwyck i Marsh po kilku dniach wycofali się z wyborów i poparli Slynta. Aby przyśpieszyć wybór Samwell Tarly przekonał Denysa Mallistera i Cottera Pyke'a, żeby wycofali się i poparli Jona. Wkrótce młodzieniec został mianowany dziewięćset dziewięćdziesiątym lordem dowódcą Nocnej Straży.

Wybór bękarta zdrajcy Eddarda Starka na lorda dowódcę nie spodobał się w Królewskiej Przystani. Cersei Lannister planowała za pomocą wysłanych na Mur ludzi dokonać przewrotu w Nocnej Straży. Nie zdążyła tego zrobić, ponieważ została uwięziona przez Wielkiego Septona. 

W czasie Bitwy pod Murem do niewoli dostało się około tysiąc dzikich. Stannis zamierzał wykorzystać ich w swojej kampanii w celu zdobycia Żelaznego Tronu. W zamian za jedzenie ze spiżarni Nocnej Straży jeńcy zgodzili się przyjąć wiarę Czerwonego Boga i zdać na łaskę Stannisa. Ostatecznie schwytani dzicy zostali użyci do obrony Muru przed Innymi, a król Stannis wymaszerował, by walczyć z Roose'em Boltonem. Jon był zwolennikiem ugodowej polityki względem dzikich. Mur przekroczył wkrótce Tormund Zabójca Olbrzyma wraz ze swoimi ludźmi. Nowy lord dowódca chciał doprowadzić do stanu używalności opuszczone od wieków forty. Miał wielu przeciwników, między innymi Janosa Slynta, którego skazał na śmierć za niesubordynację. Aby uzyskać więcej zasobów ludzkich Jon chciał ocalić tysiące wolnych ludzi przebywających w Hardsome, ale flota Cottera Pyke'a, mająca tego dokonać, została zatrzymana przez sztorm. Zamierzał zadłużyć Straż, żeby uzyskać pieniądze na zakup żywności. 

Od Melisandre z Asshai Jon dowiedział się że jego siostra, Arya, zmierza do Czarnego Zamku. Okazało się, że była to Alys Karstark, uciekająca z Karholdu przed stryjem Creganem Karstarkiem. Dziewczyna powiedziała lordowi dowódcy, że Arnolf Karstark, kasztelan Karholdu, zamierza zdradzić Stannisa w zamian za prawa do Karholdu, Alys pada na kolana i błaga go o pomoc, zaklnając go na wiążące ich więzy krwi. Jon schwytał Cregana, gdy ten ścigał Alys. i uwięził go Karstarkówna została wydana za Sigorna, magnara Thenn. Lord dowódca wysłał Mance'a Raydera, żeby odnalazł prawdziwą Aryę. 

Mance udał się w przebraniu barda i w towarzystwie kilku włóczniczek do Winterfell, gdzie obozowała armia Roose'a Boltona. Odnalazł tam Aryę Stark, żonę Bękarta Boltona, w rzeczywistości Jeyne Poole. Korzystając z pomocy jeńca Theona Greyjoya zdołał ją uwolnić, ale sam został schwytany. Bękart wysłał list do Jona w którym poinformował go o tym wydarzeniu. Młodzieniec postanowił z pomocą wolnych ludzi zdobyć Winterfell i uwolnić Mance'a i swoją siostrę. Zanim wyprawa wyruszyła Bowen Marsh i brat Wick Strugany Patyk dokonali zamachu na Jona. Książka nie podaje, czy lordowi dowódcy udało się go przeżyć.

Z ojcem Jona łączyło bardzo wiele, bardzo kochał swego ojca, i podziwiał go, tym bardziej że jego ojciec okazywał mu bardzo dużo uczucia oraz wychowywał go, to dzięki ojcu najważniejszymi przymiotami były honor i sprawiedliwość, dzięki niemu odziedziczył poczucie obowiązku, chociaż podziwiał swego ojca miał pewnie żal do niego że spłodził bękarta i że nigdy nie wyjawił chociaż imienia jego matki.

Z swą macochą Jon łączył nie wiele dobrych wspomnie jako że ta, poniżała go i gardził nim oraz szczerze nie nienawidziła. Zadbała o to aby Jon nie był całkowicie bratem jej dziedzic i żeby pamiętał kim jest.

• W czasie przebywanie w Winterfell, kiedy jego rodzeństwo zwiedzało krypty Jon przebrał się za ducha i nastraszył swoje rodzeństwo za co dostał kopniaka od Aryi.
• Wielokrotnie mówił Robbowi że Theon to osioł.

Sansa Stark - najstarsza córka Eddarda i Catelyn Stark. Ma trzech braci (Robba, Brana i Rickona), młodszą siostrę Aryę oraz przyrodniego brata Jona. Jedna z POV w większości książek z serii. W serialu Gra o tron w jej postać wcieliła się Sophie Turner.

Catelyn Stark z domu Tully - pierwsze dziecko lorda Hostera Tully'ego z Riverrun i lady Minisy z rodu Whent. Żona lorda Eddarda Starka z Winterfell. Ma z nim piatkę dzieci: Robba, Sansę, Aryę, Brana i Rickona. Jest siostrą Lysy Arryn i Edmure'a Tully'ego.

Została zamordowana na Krwawych Godach, a później wskrzeszona przez Berica Dondarriona, który oddał za nia swoje życie.

Jest jednym z głównych POV w powieści.

Catelyn była uważana za dużo ładniejszą od swej siostry, Lysy. Ma kasztanowe włosy, niebieskie oczy i smukłe dłonie. W czasie zamachu na życie Brana napastnik ciął ją w palce do samej kości. Po Krwawych Godach przez trzy dni pływała w rzece, więc jej ciało stało się miękkie, a skóra nabrała koloru zsiadłego mleka. Połowa włosów jej wypadła, a reszta zrobiła się biała i krucha. Nadal ma ślad po poderżnięciu gardła, przez co mówi niewyraźnie. 

Catelyn doskonale wie, co to obowiązek. Wierzyła w Siedmiu. Chociaż jest kobietą, zna się na polityce. Kocha swoją rodzinę, po stracie męża i każdego syna szalała z rozpaczy. Początkowo miała wyjść za Brandona, ale po jego śmierci ojciec oddał ją Eddardowi Starkowi. Mimo że nigdy nie widziała go przed ślubem z czasem zdołała go pokochać. Nie mogła jedynie wybaczyć mu sprowadzenia do Winterfell swojego bękarta Jona Snow. Nienawidziła Tyriona Lannistera i Theona Greyjoya za śmierć jej synów. Miała dobre stosunki z rodzeństwem i ojcem. Śmierć bardzo zmieniła charakter Catelyn. Zaczęła kierować się chęcią zemsty na Lannisterach, Freyach i Boltonach.

W dzieciństwie Catelyn zastępowała ojcu syna. Dzieciństwo spędziła w Riverrun, gdzie zaprzyjaźniła się z Petyrem Baelishem. Chociaż on ją kochał, Catelyn traktowała go jak młodszego brata. Kiedy zakwitła została zaręczona z Brandonem Starkiem. Zaślepiony miłością Petyr wyzwał Brandona na pojedynek. Brandon wygrał, ale oszczędził jego życie ze względu na narzeczoną. Niedługo potem Szalony Król skazał ojca Brandona i jego samego na śmierć przez spalenie żywcem. Catelyn musiała wyjść za młodszego brata Brandona, Eddarda. W swoją noc poślubną spłodzili pierwszego syna - Robba - a potem Ned wyruszył na wojnę. 

Kiedy tron Roberta był bezpieczny, Eddard powrócił do żony. Małżeństwu szybko rodziły się kolejne dzieci: Robb, Bran, Arya, Sansa i Rickon.

Po śmierci Jona Arryna, Catelyn otrzymała od siostry Lysy list, w którym poinformofała ją, że to Lannisterowie zabili namiestnika. Robert wyruszył na Północ, żeby mianować Neda nowym namiestnikiem. Catelyn popierała propozycję króla, mimo że oznaczało to dla niej rozstanie z mężem i częścią dzieci. Kiedy mały Bran spadł z wieży, jego matka pogrążyła się w depresji. Opłacony przez Jaimego zbir próbował zabić chłopca, gdy ten leżał nieprzytomny. Branowi udało się przeżyć tylko dzięki swojemu wilkorowi, który przegryzł mężczyźnie gardło.

Jako że oprych miał przy sobie kosztowny nóż z valyriańskiej stali, Catelyn sądziła, że łotr działał na zlecenie możnego lorda. Aby wyjaśnić sprawę wyruszyła drogą morską do stolicy, żeby zobaczyć się z mężem. Stary przyjaciel, Petyr, powiedział jej, że sztylet należał do niego, a teraz jest własnością Tyriona Lannistera. Catelyn spotkała się z mężem i wszytko mu opowiedziała; Ned poprosił ją, aby po powrocie na północ dała znać jego chorążym, aby obsadzili Fosę Calin.  

W drodze powrotnej spotkała rzeczonego karła. Uwięziła go i, aby zmylić ewentualną pogoń, zawiozła do Orlego Gniazda, do swojej siostry Lysy. 

Lysa Arryn przyznała karłowi wolność w obrębie zamku, ale kiedy wyznał on, że nie zabił Jona Arryna, uwięziła go w jednej z podniebnych cel Orlego Gniazda. Tyrion, za pomocą strażnika Morda przesłał Lysie wiadomość, że chce przyznać się do winy. Przyprowadzony przed oblicze lorda Roberta zażądał próby walki. Po zwycięstwie jego najemnika Bronna, Lysa wypędziła karła. Catelyn, zaproponowała, że weźmie jej syna na wychowanie do Winterfell, gdyż to lepiej by mu zrobiło. Wściekła Lysa odpowiedziała, że jeżeli spróbuje zabrać jej syna, wyleci przez Księżycowe Drzwi. Nie widząc sensu w dalszym przebywaniu w Orlim Gnieździe, Cat powróciła na północ do Białego Portu, razem ze swym wujem, Bryndenem Tullym i ser Rodrikiem Casselem, którego mianowała kasztelanem Winterfell. 

Po dotarciu do ruin Fosy Calin, Cat spotkała obozującą tam armię jej syna, który wyruszał na wojnę aby uwolnić swego ojca, który został uwięziony przez Królową. Robb przedstawia jej plany i wieści z Dorzecza, a matka doradza mu i proponuje aby w nadchodzącej bitwie uczynił dowódcą lorda Roose Boltona. Po dotarciu pod Bliźniaki, siedzibę Rodu Frey, jej syn został zaproszony na negocjacje. W obawie, że zostanie uwięziony, Cat zaproponowała, że to ona będzie pertraktować z lordem Walderem Frey'em. Udało jej się wynegocjować możliwość dysponowania siłami Frey'ów oraz prawo przejścia na drugi brzeg rzeki. W zamian, Robb miał poślubić jedną z córek lub wnuczek lorda Waldera, przyjąć jego syna Olyvara Frey'a jako giermka, a jeżeli znajdzie się jej córka Arya, to poślubi syna Waldera, Elmara Frey'a. Miała również przyjąć na wychowanie do Winterfell dwóch wnuków Waldera.

Towarzyszyła Robbowi do bitwy w Szepczącym Lesie, gdzie była jej obserwatorką. W czasie walki pojmano Jaimego Lannistera. Cat zamierzała wymienić go na córki i męża, jednak Ned został ścięty. Po odbiciu jej brata z niewoli oraz zakończeniu oblężenia Riverrun, załamana po śmierci męża spotkała się z umierającym ojcem. Na naradzie próbowała przekonać lordów Północy i Dorzecza do pokoju, jednak jej wysiłki spełzły na niczym, a lordowie ogłosili jej syna Królem Północy i Tridentu.  

W Starciu Królów, bierze udział w przekazywaniu warunków pokoju do Królewskiej Przystani przez ser Cleosa Frey'a. Młody król początkowo chce odesłać ją do Bliźniaków, aby wybrała mu żonę, jednak z powodu braku posłów wysłał ją do Renly'ego Baratheona, aby pertraktowała ewentualny sojusz.  

Cat dotarła do obozu Renly'ego w czasie turnieju w Gorzkim Moście. W tym samym czasie król Stannis zaatakował Koniec Burzy. Catelyn wyruszyła tam razem z Renlym. Pod Końcem Burzy nawoływała braci do zaprzestania bratobójczej walki i sprzymierzenia się przeciwko Lannisterom. Mimo tego, obaj Baratheonowie postawili na wojnę. Dzień przed bitwą Renly został zamordowany w tajemniczych okolicznościach przez cień Stannisa. Catelyn uciekła z obozu, zabierając ze sobą Brienne z Tarthu, którą oskarżono o zamordowanie króla. Po jej ucieczce większość wojsk Renly'ego przeszła na stronę Stannisa. 

Po Krwawych Godach, Catelyn wskrzeszona przez Berica Dondarriona, przybrała imię Pani Kamienne Serce i została dowódcą Bractwa bez Chorągwi. Przepełniona chęcią zemsty, skazywała na śmierć każdego, kogo uważała za zdrajcę. W Uczcie dla Wron spotyka Brienne i nie wierząc w to, że dziewczyna jest jej wierna, każe jej wybierać: albo ta zabije Jaimego Lannistera, albo zostanie powieszona. Brienne wyznaje jej, że Jaime się zmienił i odmawia dokonania wyboru. Jednak tuż przed egzekucją krzyczy jedno słowo.

Lyanna Stark - młodsza siostra Eddarda Starka, niegdyś zaręczona z jego przyjacielem z dzieciństwa, Robertem Baratheonem. Jej uprowadzenie przez Rhaegara Targaryena stało się wydarzeniem, które zapoczątkowało wybuch Rebelii Roberta i doprowadziło do upadku dynastii Targaryen.

Wszyscy, którzy znali Lyannę opisują ją jako piękną dziewczynę z ciemnymi włosami, szarymi oczami i pociągłą twarzą - charakterystycznymi dla rodu Starków cechami. Ned mówił o niej, że ma wilczą krew - jest uparta, samowolna, odważna i porywcza. Porównuje ją też do swej córki Aryi, gdyż ta podobna jest do swej ciotki zarówno z wyglądu jak i z charakteru - dodaje, że że Lyanna prawdopodobnie nosiłaby miecz, gdyby ich ojciec na to pozwolił. Ponadto była świetnym jeźdźcem. Lubiła również niebieskie, zimowe róże rosnące w Winterfell.

Książę Rickard Stark, zdrobniale nazywany Rickonem - piąte dziecko i trzeci syn lorda Winterfell, Eddarda Starka i jego żony lady Catelyn Stark z Domu Tullych. Dziedzic Brana i Północy. Swe imię dostał zapewne na cześć swego dziadka.

Rickon jest ciekawskim i uporczywym chłopcem, dokładnie jak na jego wiek. Po stracie większości bliskich stał się zamknięty w sobie, wybuchowy i agresywny. Ma charakterystyczne cechy dla rodu Tullych, rude włosy i niebieskie oczy.

Rickon urodził się jako trzeci syn i piąte dziecko lorda Eddarda Starka i jego żony lady Catelyn Stark z domu Tullych, uordził się 295 LA, jego starszymi braćmi są Robb, przyrodni brat Jon Snow i Bran, a starszymi sistrami Sansa i Arya.

Rickon na początku sagi ma trzy lata i mieszka razem ze swą rodziną w zamku w Winterfell. Kiedy jego rodzeństwo znalazło w lesie wilkory, tylko Rickon nie był do końca przekonany czy chce jednego przygarnąć. W końcu wziął sobie szczeniaka, wielkiego, agresywnego i czarnego, którego nazwał Kudłacz.

Kiedy jego brat spadł z wieży, Rickon stał się bardzo osamotniony i cały czas płakał. Był zawiedziony, że jego matka nie zwraca na niego uwagi i zajmuje się Branem oraz że Jon wyruszył na Mur a ojciec z siostrami do stolicy. Jego brat Robb nie radził sobie z nim, był przekonany że wszyscy go opuścili, przez co zaczął zamykać się w sobie i stając się coraz bardziej agresywny.

Sytuacja pogorszyła się, kiedy jego matka i Robb wyruszyli na południe. Rickon zamknął się w sobie i nie miał żadnego towarzysza prócz swojego wilkora.

Arya Stark - trzecie dziecko i druga córka lorda Eddarda i lady Catelyn Stark. Na początku 'Gry o Tron' ma dziewięć lat. Posiada pięcioro rodzeństwa: braci Robba, Brana, Rickona, przyrodniego brata Jona Snow i starszą siostrę Sansę.

Podobnie jak niektórzy z jej rodzeństwa, czasami w snach wciela się w wilkora. Jej wilkor to Nymeria, nazwana tak po Nymerii, królowej Rhoynar.

Arya jest POV w każdej z pięciu książek.

Arya jest pełną werwy dziewczyną, zainteresowaną walką i eksploracją otaczającego ją świata, czym znacząco różni się od swej starszej siostry, Sansy. Chce nauczyć się władania mieczem i jazdy konnej, z kolei jej siostra woli tradycyjne rozrywki młodych, szlechetnie urodzonych dam. Arya jest szczególnie blisko ze swym przyrodnim bratem, Jonem Snow, który zachęca ją do rozwijania zainteresowań. On też dał jej w prezencie jej pierwszy miecz - Igłę. W czasie trwania powieści Arya okazuje się bardzo pomysłowa i sprytna oraz wykazuje szczególną zdolność do przetrwania ciężkich sytuacji i akceptacji brutalnej rzeczywistości. Cechy te, jak również ognisty temperament, odziedziczyła podobno po swej ciotce, Lyannie Stark.

W wyglądzie Aryi zauważyć można więcej cech charakterystycznych dla rodu Stark niż Tullych; ma pociągłą twarz, szare oczy i brązowe włosy. Jest również szczupła i wysportowana. Na początku pierwszego tomu powieści nazywana jest 'końską gębą' oraz często mylona jest z chłopcem. Mimo tego, niekiedy zdarza się, iż jest porównywana do pięknej Lyanny, a w kolejnych tomach sagi zaczyna przyciagać wzrok mężczyzn. W Braavos usłyszała też, że ma ładną twarz.

Jest leworęczna, szybka i zręczna. Nauczyła się podstawowych technik szermierczych (Wodni Tancerze) w tradycji braavoskiej, a potem również posługiwania się nożami. Jest też wargiem - w swoich snach przybiera postać Nymerii, a także kotów w Braavos. Otrzymała podstawowe wykształcenie w Winterfell - jak każda młoda szlachcianka. Jest dobra z matematyki i świetnie sobie radzi w jeździe konnej. Zna braavoski w komunikatywnym stopniu lecz mówi z silnym akcentem. Ma bystry umysł, szybko się uczy i jest pragmatyczna

Arya jest najmłodszą córką i trzecim dzieckiem lady Catelyn i lorda Eddarda Starka, głowy rodu Starków i Namiestnika Północy. Urodziła się wkrótce po powrocie Eddarda z wyprawy w celu stłumienia buntu na Żelaznych Wyspach i wychowała w Winterfell. Ma starszą siostrę Sansę, starszego brata Robba, dwóch młodszych braci, Brana i Rickona oraz przyrodniego brata, Jona Snow.

W wieku dziewięciu lat okazała się być niezależną i pełną ducha walki dziewczyną. W przeciwieństwie do siostry, nie wyznaje poglądu, że musi stać się damą, władać i zyskiwać wpływy, nie wykazuje zainteresowania tańcem, śpiewem i szyciem.