Hrabia Drakula (org. Dracula) – wampir-arystokrata, tytułowy bohater książki Drakula autorstwa irlandzkiego pisarza Brama Stokera.

W 1897 roku ukazała się powieść Brama Stokera, zatytułowana Drakula. Jej tytułowym bohaterem był hrabia, transylwański arystokrata, będący jednocześnie wampirem. Nie był to pierwszy krwiopijca w literaturze, w roku 1819 bowiem powstało opowiadanie o wampirach autorstwa Johna Polidoriego, The Vampyre (Wampir) zainspirowana ideą George’a Byrona. Jej głównym bohaterem jest lord Ruthven – wampir.

Stoker, tworząc postać wampirycznego hrabiego, nadał jej imię „Dracula”, napotkane w jednej z historycznych ksiąg. Był to przydomek władcy Wołoszczyzny Vlada Draculi zwanego też Palownikiem (nabicie na pal) – syna Vlada Diabła. Być może Stoker użył również fragmentów biografii wołoskiego władcy, o czym mogą świadczyć wzmianki o wyprawach wojennych na terytorium Turcji dokonywanych przez jednego z wielkich przodków hrabiego, czy też o tegoż przodka zdradzieckim bracie. Znajdują one bowiem pokrycie w faktach z życiorysu Tepesa. Niemniej jednak na ogół przyjmuje się że Stoker ograniczył się jedynie do zapożyczenia imienia.

Postać Draculi stała się jednym z bardziej znanych symboli w kulturze popularnej. Wizerunek Draculi stworzony przez Stokera i spopularyzowany następnie przez film, stał się utrwalonym typowym wizerunkiem wampira. Oprócz kilkunastu filmów i seriali ekranizujących powieść, do Draculi nawiązywano w wielu innych dziełach, w tym filmach animowanych (np. Hotel Transylwania) i grach komputerowych. Do najbardziej znanych odtwórców roli Draculi należą Niemcy Max Schreck i Klaus Kinski, Węgier Bela Lugosi oraz Anglicy Christopher Lee i Gary Oldman.

Postać Draculi w ekranizacjach książki nie zawsze jednak była zgodna z opisem Brama Stokera. W filmie Dracula Teda Browinga z 1931 roku, przez długi czas najsłynniejszej ekranizacji książki Stokera, hrabia Dracula grany przez Belę Lugosiego, był dość młodym, zwyczajnym mężczyzną, który już po przybyciu do Anglii, kilkukrotnie rozmawiał towarzysko z pozostałymi bohaterami (np. z doktorem Sewardem i Abrahamem Van Helsingiem), co nie miało miejsca w książce. Takie przedstawienie Draculi kłóci się z opisem demonicznego starca, który stworzył Stoker. Zdaniem wielu, najbliższą opisowi Stokera, była kreacja Maxa Schrecka z filmu Nosferatu – symfonia grozy z 1922 roku.

Postać Draculi spowodowała też pojawienie się licznych wątków wampirycznych w literaturze, czego przykładem jest najnowsza powieść Elisabeth Kostovej, Historyk, w której motorem całej fabuły są poczynania najsłynniejszego z wampirów.