Smaug – skrzydlaty smok, pochodzący ze Zwiędłych Wrzosowisk, który w  2770 roku TE przybył na Samotną Górę, przynęcony przez znajdujące się tam skarby, przepędził mieszkających tam krasnoludów, zabijając wielu z nich. Spustoszył całą okolicę i zniszczył sąsiednie miasto ludzi, Dale\. Smaug usypał ze zgromadzonych skarbów wielki kopiec i całymi miesiącami spoczywał na nim. Wypełzał na powierzchnię tylko po to, by upolować coś do jedzenia lub zgładzić tego, kto zanadto zbliżył się do Ereboru.

W połowie października 2941 roku Trzeciej Ery, pod Erebor dotarła kompania krasnoludów pod dowództwem Thorina II Dębowej Tarczy. Ich włamywacz – hobbit Bilbo Baggins, przez ukryte Drzwi Durina wszedł do środka i niewidzialny, dzięki mocy Jedynego Pierścienia, rozmawiał z potworem. Podczas rozmowy Smaug domyślił się, że jemu i krasnoludom pomogli ludzie z Miasta Na Jeziorze – Esgaroth. Wściekły smok w akcie zemsty zaatakował miasto. Jego ogień spalił doszczętnie wszystkie budynki, wielu ludzi zginęło w pożarze, utracono już nadzieję na ratunek, gdy niespodziewanie łucznik Bard zabił go, strzelając do niego z łuku. Strzała ugodziła bestię w nieosłoniętą łuskami pierś. Śmiertelnie ranny Smaug runął na Esgaroth, niszcząc całkowicie miasto.

Po śmierci smoka jego skarby zostały podzielony między ludzi z odbudowanego miasta, krasnoludów oraz elfów z Mrocznej Puszczy. Wcześniej wspólnymi siłami wszystkie wymienione plemiona rozbiły armie goblinów pod wodzą Bolga, która chciała zagarnąć wszystkie łupy.